...

    Φορτος εργασιας, διπλοπενιες και 2 μπαλαλαικες σε 1

    Λίγο η πολύ δεν είναι ιδιαίτερα δόκιμο να γράψω για την 27η και την 28η αγωνιστική σε ένα κείμενο. Δικαιολογώντας όμως την χρονική ασυνέπεια μου, οι 2 αυτές αγωνιστικές διακατέχονται από μια κοινή εφαπτόμενη συνισταμένη. Ήτοι σημαίνει 2 πραγματάκια: α) Αλλαγή, καθότι η Α.Ε.Κ., πλέον μόνη της, κυνηγάει τον Ολυμπιακό για τον τίτλο, και β) Η 5η θέση μάλλον αποτελεί όνειρο απατηλό για τον ιστορικότερο της ιστορίας σύλλογο. Οι Αρκάδες σφραγίζουν πασσαπόρτια. Ω ναι, δεν πρόκειται για κακόγουστη φάρσα. Όλοι πιστεύαμε ότι θα ξεφουσκώσουν αλλά δια των αποτελεσμάτων προφανές είναι ότι αποτύχαμε οικτρά. Έχει κι ο άμπαλος δικαίωμα στο όνειρο, ιδιαίτερα σ’ ένα πρωτάθλημα όπου η δικτατορία του μίτο κυριαρχεί συντριπτικά. Τίποτα άλλο για πρόλογο; Α ναι! Κάτι κακοί άνθρωποι διαδίδουν ότι τα παιδιά του Ιακώβου την πίνουν. Πρωταθλητισμός με χαμομήλι γίνεται; Οι ωραίες ιδέες του κλασσικού αθλητισμού μαραίνονται. Κι άλλη απομυθοποίηση.
    Ποιητικά:
    «Κάτω απ’ την μπάρα του Ολυμπιονίκη Πύρρου Ρέμο
    κρύβεται μια σύριγγα με Χέμο.
    Όχι δεν αυτό, που μου’ δινε η μανούλα στο δημοτικό,
    είν’ του Ιακώβου-Τζέκου το σκληρό ναρκωτικό.
    Πλημμύρισε η δόξα με κρεατίνη βρωμερή,
    αχ κάτι Κινέζια κίτρινα, μας στήσαν μηχανή».

    28η: Το παράρτημα αυτομόλησε!!!!!

    Ολυμπιακός – Λάρισα, ΟΦΗ-Παναθηναϊκός και ΑΕΚ-Εργοτέλης είναι τα παιχνίδια που θα έκριναν το πρωτάθλημα της σούπερ κλίκας. Γι’ αυτό κιόλας τα άλλα ματς ήταν επιμελώς στο κλάσιμο. Και να δείτε τι θα συμβεί από βδομάδα. Στις 2 τελευταίες λαμπρές αγωνιστικές. Σοκ και δέος. Χύθηκε, δε, τόσο πολύ μελάνι γι’ αυτή την ιστορία περί συγκλονιστικής εναλλαγής, σασπένς, δραματικού φινάλε. Μπλιαααααξ αλογομούρηδες! Άμπαλοι, θέλετε κιόλας να μας πείσετε ότι η μπάλα που βλέπουμε είναι υψηλού επιπέδου τέχνη. Κακομοίρηδες. Πάρτε την κούπα, όποιος να ναι στην τελική, και μην μας πρήζεται. Τι λέω, ακολουθεί το Euro, με τα κριάρια του Ρεχάγκελ. Τσουρέκια, τσουρέκια τα βλέπω.
    Οι γαυροκέφαλοι με γκολ του Μήτρογλου στο 90’ κατέβαλαν την αντίσταση της αξιόμαχης Λάρισας. Δεν μας ξενίζει ότι οι Θεσσαλοί αγωνίζονταν με 10 παίκτες απ’ το 28’. Λίγο πριν την ανάπαυλα όμως ο Ολυμπιακός πλήρωσε την φλυαρία του. 0-1 με ωραίο τεχνικό πλασέ του Τουμέρ Μετίν. Πανηγύρια στο ΟΑΚΑ. Στην Κρήτη για άλλους λόγους. Γιατί η λήξη του ημιχρόνου βρήκε το παράρτημα να κερδίζει τα βαζελοκεντρικά με 2-1 (Ντρούλιτς 32’, Σίμιτς 44’- Σαλπιγγίδης 40’) και την ΑΕΚ να προηγείται με 2-0 (Ριβάλντο 5’ – Καφές 39’) του Εργοτέλη. Δηλαδή αυτό σήμαινε ότι το δισκοπότηρο κατηφόριζε στα Φιλαδέλφεια. Αμ δε! Ο Μπλάνκο μπορεί να διεύρυνε το σκορ με κοντινή κεφαλιά στο 51’, ο Κορδονούρης τίμησε του Κρητικούς στο 54’ για το τελικό 3-1, ο ΟΦΗ μπορεί να ξεσπάθωνε για τα σπασμένα 13 ολόκληρων χρόνων με 2 ακόμη τέρματα κατά των πολύ-ιδιοκτητών (Σφακιανάκης 51’ – Πόποβιτς 77’), αλλά ο πούστης ο «Θείος» είναι μεγάλος. Στο 50’ ο Σίσιτς έφερε το ματς στα ίσια, για να συμβεί αυτό που καθόρισε το τελικό αποτέλεσμα. Ο Ιμπραήμ Μπακαγιόκο, πέρασε στο παιχνίδι και απώλεσε 2 τεράστιες ευκαιρίες να τελειώσει τον Ολυμπιακό μέσα στο Καραϊσκάκη. Έτσι στο 90’ συνέβη το αναπόφευκτο. Το δισκοπότηρο λοιπόν, παρέμεινε κοντά στο λιμάνι. Σκορδοκαΐλα μας.
    Για ένα πράγμα ομολογώ στεναχωρήθηκα. Το τελικό 2-2 μας στερεί ουσιαστικά τις περισσότερες πιθανότητες για την έξοδό μας στην Ευρώπη, καθότι ο Αστέρας «δίπλωσε» στο Περιστέρι αλλά το μεγάλο γαμώτο είναι για τον απολεσθέντα «παρά» του Μπίδη. Κρίμα. Σκληρό και άδικο. Βέβαια, τι να πεις για την ομάδα μας που βρέθηκε 2 φορές πίσω στο σκορ από την Βέροια με 0-1 και 1-2 (Κουμορτζί 16’ – Ζέεντορφ 4’, Ζέλσον 24’). Βγήκαμε μπροστά και με ολίγον τι ανεξήγητη –βλακώδη αβάντα απ’ τον διαιτητή σπρωχθήκαμε. Πάλι καλά που ο Φανούρης (81’) ισοφάρισε. Δεν υπάρχει θέμα παιδιά, «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ναι». Ξεκουραστείτε για την ρελάνς.
    Στο Περιστέρι (αστέρι- αστέρι) οι Αρκάδες (τρομάρα τους) έπιασαν «Ευρώπη». Το 0-2 θέτει τον Ατρόμητο προ του Κεάδα. Ας είναι. Καλό δεν έχουν κάνει. Να πάρουμε πίσω και τον Λουτσιάνο δηλαδή. 79’ Τσέζαρεκ και 81’ Νταμόντε τα γκολ των νικητών. Καλή τύχη στα σαλόνια και στα εναπομείναντα παιχνίδια των playoff. Κακοποιήστε το άθλημα όσο καλύτερα μπορείτε.
    Λεβαδειακός – ΠΑΟΚ: 2-0 (Λεονάρντο 12’ – Ανδράλας 71’). Δεν έχω άποψη για το παιχνίδι και επίσης δεν θα ήθελα να σχολιάσω έναν φιλικό αγώνα.
    Καλαμαριά – Ξάνθη: 1-0 (Μπάρκογλου 90’). Ελπίδες (τυπικές) για τους Πόντιους και απάντηση του Μπάρκογλου στον Πανόπουλο. Τίποτε άλλο. Μπα; Ο Πανόπουλος συνεχίζει να μην βρίσκει λόγους να κοντράρει τον γαύρο. Κι αέρα στα πανιά μας.
    Ηρακλής –Άρης: 2-2 Πέραν του διαδικαστικού του χαρακτήρα, από τις φάσες που είδα πιθανολογώ ότι ήταν ενδεχομένως από τα καλύτερα σε ποιότητα και θέαμα παιχνίδια του φετινού πρωταθλήματος. (Γιάντσης 64′, Κομβολίδης 86′ – Κάλβο 32′, Κόκε 76′).
    27η: Προβλέψιμα κι ωραία
    Α.Ε.Κ. – Ολυμπιακός: Το ξέρω έχω υπάρξει εμπαθής με το ΑΕΚάκι. Δεν φταίω εγώ όταν κοιτάζεις το ρόστερ και βλέπεις τον όνομα Εντίνιο. Και να ‘ταν μόνο αυτό. Ο κόσμος της έχει αφηνιάσει. Λες και αν δεν πάρεις πρωτάθλημα θα κατρακυλήσεις σε μια άνευ επιστροφής καταθλιπτική δίνη. Έγινε όμως για τους απανταχού ΑΕΚατζήδες, ανεξαρτήτου φύλου, ηλικίας, ιδεολογίας, αυτό που θα τους ξελασπώσει για φέτος. Δηλαδή: φιλοξενείς τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό που όλη την εβδομάδα εξαπολύει μεγαλεπίβολες δηλώσεις του τύπου «Πάμε να καθαρίσουμε το πρωτάθλημα», «Δεν χάνουμε μέσα στην ΑΕΚ», «τους έχουμε πάρει τον αέρα», «μόνο στο Νίκος Γκούμας – νυν παπαρουνοέκταση- είχανε τύχη» και τα λοιπά. Τον υποδέχεσαι έτσι. Του ρίχνεις 4 μπαλάκια και «γεια και χαρά ρε πατριώτες και εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες».. Πάρτε την κούπα με τους βαθμούς του Βάλνερ. Εμείς σας κάναμε ρεντίκολο. Έτσι είναι Sokrates. Για άλλη μια φορά «χωρίς αιδώ». Ντροπή πια και για τον Εντίνιο που κάθε φορά σκοράρει. Και μάλιστα αυτή τη φορά το πλασέ του ήταν αυτό το αλεφαντικό του «μεγάλου παίκτου». Θα μας εκθέσει, έτσι όπως το πάει. Εντάξει είπαμε η ρέντα έχει και τα όρια της. Τα τέρματα των γηπεδούχων σημείωσαν οι Μπλάνκο (10’), Εντίνιο (12’), Λυμπερόπουλος (32’) και (60’) Καφές. Στο 48’ ο Τζόλε απώλεσε την ευκαιρία να σκοράρει για την τιμή του Θρύλιτς. Δεν βαριέσαι τόσα χρόνια έχουμε πλέον καταλάβει όλο το φάσμα αυτής της τιμής.
    Παναθηναϊκός – Πανιώνιος:
    Ένα από τα ματσάκια που από την αρχή καταλαβαίνει ακόμα κι αν είσαι εξωγήινος ότι τα παιδιά με τις κυανέρυθρες μπλούζες θα την χαλάσουν την δουλειά του βαζελιακού. Αυτό θα συνέβαινε αν… Αλλά όπως έγραψα και στην προηγούμενη μπαλαλάικα δεν θα κλάψουμε ποτέ, γιατί δεν μας νοιάζει. Ξέρουμε ότι είναι άνευ σημασίας. Πάντως φαινόταν δειλά δειλά ότι η Πανιωμανία είχε βρει την κερκόπορτα της λεωφόρου. Με πολλούς ελεύθερους χώρους ο Χούτος ζάλιζε τα αμυντικά των σιχαμένων. Πήρε 2 πέναλτι απ’ τον Μόρις που περιέργως δεν αποβλήθηκε. Στο πρώτο (23’) ο Γκαλίνοβιτς κέρδισε τον Τζιμπούρ, ενώ στο δεύτερο (45’) ο Γαλλο-Αλγερινός πήρε την εκδίκηση του, σκάβωντας γλυκά το τόπι. 0-1 ημίχρονο. Η όρεξη ομολογώ ότι άνοιξε. Τα πάνθερς τραγουδούσαν αδιάκοπα. Ο Παναθηναϊκός ήταν ανύπαρκτος. Ο επόπτης καταλόγισε 2 επίσης ανύπαρκτα offside στον Τζιμπούρ που κατά πάσα πιθανότητα θα σήμαιναν την λήξη του πανηγυριού, αλλά είπαμε χαλάλι σας ρε μάγκες. Άμα εσείς την βρίσκετε έτσι, εμάς μας περισσεύει. Ο Λίνεν έκανε αλλαγή τον Χούτο. Λάθος μάλλον. Η εκατονταετής πράσινη μύξα βγήκε μπροστά και από λάθη της άμυνας μας κέρδισε 2 πέναλτι. Παπαδόπουλος (74’) και Σαλπιγγίδης (80’) ήσαν εύστοχοι, με το πέναλτι του τελευταίου να αποδεικνύει γιατί ο κόσμος τους λέει βάζελους. Αν έχεις τύχη διάβαινε, κι αν όχι μην το κάνεις και θέμα, μπορείς να φτιάξεις και καμιά καλή ομάδα που και που. Στην υγειά σας παιδιά, και τώρα εκ τους ασφαλούς, παριστάνοντας τον αθώο σας εύχομαι καλό ταξίδι στην Κρήτη.
    Ξάνθη – Άρης:
    Στις 10/12 του 1948 σε μια κρύα και σκοτεινή νύκτα στο Μόσταρ της σημερινής Βοσνίας Ερζεγοβίνης συνέβη μια απίστευτη πλανητική συνομωσία. Σε ένα ταπεινό, φτωχικό σπίτι δίπλα στον βρώμικο ποτάμι της πόλης γεννήθηκε ο ένας και μοναδικός πρίγκιπας που έχει ποτέ υπάρξει. Το όνομά του Ντούσαν Μπάγεβιτς και σήμερα παρά το φαινομενικά ειρωνικό πρελούδιο θέλω να αποκαταστήσω αυτά που σε ένα βαθμό έχω υπονοήσει για τον βατραχο – αίματο. Ναι ο Ντούσαν είναι αντιπαθής. Ναι είναι φραγκοκίλλερ. Αλλά συνάμα είναι και καλός προπονητής και κανένας δεν ξέρει το ελληνικό πρωτάθλημα όσο αυτός. Τα 2-3 πραγματάκια που χρειάζεσαι για να πας στα πηγάδια και να τσακώσεις το διπλό. Είναι κατάκτησή του αυτό. Και βέβαια το ταβάνι του είναι το ελληνικό πρωτάθλημα, γιατί όταν βγαίνει στας αδιάβατας ευρώπας βάζει τον Ρέτζιτς δεξί μπακ, παρέχει απλόχερα στη Χέρενφεν την νίκη, αφήνει την Μόλντε να γυρίσει το 0-2 και ούτω καθ’ εξής. Το 0-2 στην Ξάνθη (Σιστόν 76′, Νάτσο Γκαρσία 88′), ήταν η εδραίωση του σκουλικ –άρεως στην 4η θέση. Τα γκολ. Τώρα πια ο Πανόπουλος δεν έχει κίνητρο να κόψει βαθμούς στον γαύρο. Ή μήπως έχει, εξαιτίας της γαυροκλοπής του Λεμονή; Είδομεν και κρίνομεν!
    Λάρισα Καλαμαριά: Εντάξει η ΑΕΛ είναι σε καλή κατάσταση και θέλει να παλέψει για την πεντάδα. Η Καλαμαριά λίγο πολύ έχει εφησυχάσει στην ενδεχόμενη δικαίωση της περίπτωσης Βάλνερ. Και όλη η αλήθεια κρύβεται πίσω από τις δηλώσεις του Άλμπαν Μπούσι. Εκεί που είσαι ήμουν, κι εδώ που είμαι θα’ ρθεις ή τέλος πάντων κάπως έτσι. Τι δηλαδή δεν είναι αλήθεια ότι η Λάρισα όταν πέρσι κινδύνευε να πέσει παρακάλαγε την Καλαμαριά να ανοίξει τα ποδαράκια της; Ναι, αλλά μετά την απομάκρυνση απ’ το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζετε. Έτσι δεν είναι; Ας είχες υπογράψει Δαμήλο, να βγεις τώρα να φωνάζεις. Τελικό σκορ 2-1 (Κλέιτον 14’, Ζουράφσκι 51’ – Μπούσι 81’). Η Καλαμαριά είναι μαζί μας μόνο μαθηματικά.
    Αστέρας – Βέροια (2-0, Τσέζαρεκ 6’ και 60’): Ναι ο Αστέρας αυτό το κάνει καλά. Παίζει άμυνα και καθαρίζει με την ποιότητα κάποιων ποδοσφαιριστών του τα φαινομενικά εύκολα παιχνίδια. Δεν έμειναν στην τεσσάρα απ’ τον Πανιώνιο και ξέφυγαν 3 βαθμούς για την κατάληψη της προνομιούχας 5ης θέσης. Το να αξίζεις σαν ομάδα είναι κάτι που σε κάνει να γουστάρεις, αλλά ενδέχεται να μην παραλληλίζετε με την αντικειμενικότητα των στόχων σου. Και ο Αστέρας δεν αξίζει, αλλά τουλάχιστον βρίσκεται εκεί που βρίσκεται από χάρη στην δική του αποτελεσματική απόδοση. Είπαμε θέλει και τύχη, κάτι που φέτος ο Αστέρας σε μεγάλο βαθμό έχει. Χαλάλι, χαλάλι, πριν από μερικά χρονάκια εξάλλου έπαιζαν τοπικό ντέρμπι με το Λεωνίδιο.
    ΠΑΟΚ – Ατρόμητος: Ναι ο ΠΑΟΚ γύρισε τις νίκες. Απορώ γιατί αυτή η ομάδα συνεχίζει να παίζει σ’ αυτό το πρωτάθλημα. Ούτε ο Κόλκας δεν ξέρει. Δεν βλέπει το γιατί. Το γκολ του Γεωργιάδη (43’) με πέναλτι έσπασε την κατάρα της αστοχίας που είχαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ, ενώ ο Ατρόμητος αρχίζει και βάζει με το μυαλό του κακά πράγματα. Δεν είναι και λίγο να κινδυνεύεις όταν διατυμπανίζεις σε όλους Αύγουστο μήνα ότι ια είσαι η ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος. Οι Πανιώνιοι το έχουμε ζήσει στο πετσί μας αυτό. Πιστέψτε μας.
    Εργοτέλης – Λεβαδειακός: Δεν του πάει του Λεβαδειακού το Παγκρήτιο. Είναι γεγονός. Πριν δυο σεζόν έχασε την παραμονή του στην κατηγορία από τον ΟΦΗ χάνοντας στο ίδιο γήπεδο. Το φετινό κρας τεστ κόντρα στον Εργοτέλη δεν ήταν τόσο κρίσιμο, αλλά ούτε κι αδιάφορο. Όχι γιατί δεν κέρδισε η ομάδα της Βοιωτίας, αλλά γιατί ένας ανταγωνιστής πήρε 3 βαθμουλάκια. Τι άλλο; Ογκουνσότο έλα στην Πλατεία. (2-1, Ογκουνσότο 11’, Κοιλιάρας 71’ – Λεονάρντο 39’).
    Ηρακλής – ΟΦΗ: Αδιάφορο. Αδιάφορο. Αδιάφορο. Αδιάφορο. Αδιάφορο. Ανυπόφορο. Ανυπόφορο. Ανυπόφορο. Κάτι άλλο από Α. Αντώνης Ρέμος. Αντώνης Ρέμος. Αντώνης Ρέμος. Εντάξει: 1-0 κέρδισαν οι γριές με γκολ του Γκαρσία στο 90’. Χωρίς στόχους, χωρίς ουσία, χωρίς Cherokee, χωρίς πατρίδα.
    Σχολιάκια:
    Μην ξεχάσω, να αναφέρω σημαδιακά γεγονότα που χαράζουν την σύγχρονη ιστορία της βλακείας. Όχι δεν έχουμε σύνδρομο καταδίωξης, αλλά όλα είναι μια μασονική σκευωρία κατά του αξεπέραστου ελληνικού μεγαλείου. Στις 4/04 του 1930 ιδρύεται το κομμουνιστικό κόμμα στον Παναμά. Τιμή στα συντρόφια της διώρυγας. Την ίδια μέρα στα 1960 η Σενεγάλη κερδίζει την ανεξαρτησία της. Δολοφονείται ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ ή ΑΕΚ κερδίζει στο Μπάσκετ τον πρώτο της Ευρωπαϊκό τίτλο και ναι, ναι ,ναι! στο 2008 ανακαλύπτεται (άκουσον – άκουσον ) ότι οι Έλληνες αθλητές -του ενδιαφέροντος αθλήματος μιμητισμού των ζώων -της άρσης βαρών πιάνονται ντοπαρισμένοι. Ε όχι;
    Ω Ντούσαν, Ω Ντούσαν! Δεν σε χωράει όλη η πλάση.Μελαμπιανάκη εσύ σούπερ σταρ!

    ΒΜW σπανός, η λύση στην αυτοκίνηση.
    Η Εξέδρα αρχίζει και ανεβαίνει.
    Η Βενζίνη όλο και ακριβαίνει.
    Ο Μπούλμπας θα μείνει για πάντα στην Λάρισα. 

    ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

    ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

    ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

    ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ