Το να κοιτάς μια άδεια βιβλιοθήκη είναι ως πρώτη ανάγνωση κάτι το μελαγχολικό. Τα κατεβασμένα κάδρα ζητάνε νέους τοίχους. Τα στοιβαγμένα ρούχα φρεσκοβαμμένες ντουλάπες….

Τον Κ απόψε τον έπιασε μια 90s νοσταλγία. Δεν είναι η πρώτη φορά θα μου πείτε. Τα πρώτα  φύλλα είχαν κιτρινήσει. Είχε αρχίσει εδώ…

Κανείς δεν είναι σε θέση να αρνηθεί ότι ενίοτε φοβάται. Ότι ενίοτε τον σκέφτεται. Ότι δεν μπορεί απλά να μην σκέφτεται το τέλος. Ένα…

Ήθελε πάση θυσία να γυρίσει αυτή την ταινία. Έπρεπε δηλαδή. Ήταν ένα είδος επιβίωσης σε αυτόν τον κύκλο των “κάλπηδων” που είχε μπλέξει. “Κάλπηδων”;…

Το σπίτι είχε θόρυβο. Δεν είναι μόνο ότι είχε χτιστεί πάνω στο δρόμο, ή ότι ένας δρόμος έτυχε να περάσει από μπροστά του, αλλά…

Ένα – δύο, ένα -δύο. Οι δέκτες από τον πλανήτη μπαλαλάικα είχαν χαλάσει για πάρα πολλούς λόγους. Μην νομίζετε όμως, το ραπόρτο μας το…

Βαθιά ανάσα. Ξέρω που θέλω να καταλήξω, αλλά θέλω να μοιραστώ κάποιες σκέψεις. Άσχετες είναι αλλά όλο και κάπου μπορούν να συνδεθούν. Με οξυγονοκόλληση…

Είναι Σάββατο απόγευμα. Παίζει Charles mingus. Πίνουμε malt. Και γαμώ τις χλίδες. Γινόμαστε καθώς πρέπει. Αυτό μας καθυπαγορεύει το «έξω». Το πλαίσιο που άλλαξε….