«Να μου λες πως είμαι ωραίος όταν κοιτάω το κενό
Αγάπησε με στα σκοτάδια μου, εκεί να σε δω»
Ο Γενάρης ανέκαθεν φάνταζε σαν ένα μάζεμα θραυσμάτων, σαν μια βαλίτσα γεμάτη αναμνήσεις, προσδοκίες, ελπίδες...
Εκείνα τα Χριστούγεννα· που ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους. Εκείνα τα Χριστούγεννα, στο πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν της Καίτης και του Γιώργου, που ο κόσμος άρχιζε και τελείωνε στο πατρικό· με τους φίλους,...
Η παρούσα ανάγκη εξωτερικεύτηκε τέλη Οκτώβρη, αλλά με άφησα να το νιώσω για ακόμα μια φορά άμετρα, οπότε ολοκληρώνεται τέλη Δεκέμβρη...
«Ο κόσμος καταστρέφεται και εγώ το ξεχνάω, γιατί σε αγαπώ και με...
Μπορεί να μην το θυμάσαι. Όταν ήμασταν μικρά, ρωτάγαμε συνέχεια γιατί. Θέλαμε να μάθουμε τα πάντα, αναζητούσαμε, αμφισβητούσαμε, θέλαμε μια αιτία, μια εξήγηση. Γιατί, και απάντηση. Ξανά γιατί, και εξήγηση. Κι άλλο...
Είναι μέσα Οκτωβρίου και σκέφτομαι ή μάλλον νιώθω, αναπολώ και μελαγχολώ και κάπου στο ενδιάμεσο στρώνω ουτοπίες ρομαντισμού. Είχα διαβάσει κάπου, πως ο δρόμος της ευτυχίας είναι στρωμένος με ουτοπίες και κάθε...
Να βρούμε τι θέλουμε στη ζωή μας.
Μια ευχή, μια επιθυμία, μια παράκληση, βαλμένη σ' ένα κερί ενός καντηλεριού μιας εκκλησιάς, μια Μεγάλη Παρασκευή. Δεν ήθελες να το ανάψεις το κερί και τελικά...
https://www.mixcloud.com/costis-pierides/to-kyma-08102024/
Μια μέρα σαν κι αυτή έχει Κύμα
Και μάλιστα Κύμα με καλεσμένο τον φίλο Γιώργο Τσούμα
Δημοκρατίες, εκλογές, πόλεμοι, Ινδιάνοι, ρεμπέτες, ήρωες, δολοφονίες χαρακτήρων, αστοί σε μίκρο και μάκρο επίπεδο. Holden και Μάρκο, μικρό...
"τα κύματα της θάλασσας μου το 'πανε"
μετά την νηνεμία του καλοκαιριού, το κύμα αντεπιτίθεται. Όχι ότι δεν θα μας έπρεπε ένα γενναίο καλοκαίρι για πάντα· όχι ότι μπήκε η τελεία του τέλους...
Στο κέντρο της παλιάς πόλης της Αβάνας υπάρχει ένα θρυλικό ξενοδοχείο (για τα πάρτι των 1930s και τα πιώματα του Χέμινγουεϊ-μεταξύ άλλων), το Ambos Mundos. "Δύο κόσμοι" θα μπορούσε κανείς να το...
Στον πλανήτη μπαλαλάικα είναι γιορτή. Χθες η αλμπισελέστε, έραψε το 3ο αστέρι, κέρδισε το 3ο μουντιάλ. Θα έπρεπε να περάσουν αιώνες πριν γράψω, αν ήθελα να αποφύγω το συναίσθημα. Αλλά δεν θέλω·...
κείμενο: Αλέξανδρος Πανταζείς
Το 1890 δημιουργείται το μουσικό γυμναστικό σωματείο "Ορφεύς" όπου μαζί με την ποδοσφαιρική ομάδα Γυμνασίου Σμύρνης ενώνονται και δημιουργούν τον Πανιώνιο γυμναστικό Σύλλογο Σμύρνης. Οι πρώτοι και διεθνείς Πανιώνιοι αγώνες...
Πέρασαν 2-3 μέρες. Όχι ακόμα το μούδιασμα. Έχει φτάσει ήδη στον πλανήτη μπαλαλάικα. Εδώ ήταν πάντα δηλαδή. Γερό σκαρί σαν ταύρος, χοντρά μπούτια, μια γονιδιακή τάση για μπάκα απ' τις τσιτσαρόνες της...
Σε αυτά τα λαμπρά μυαλά που όσο και να προετοιμάζονται, ξέρουν ότι δεν υπάρχουν εγχειρίδια για να αντιμετωπίσουν την ασχήμια και το άδικο (πάντα λαϊκά εκφερόμενα),
Στο συναισθηματικό κενό, στο άδειασμα που νιώθουμε...
Κάθομαι και γράφω σε ολοσκότεινο δωμάτιο εστίας και κάνει κρύο εδώ στο Όσλο από αρχές Σεπτέμβρη, δε με πειράζει όμως, εγώ τώρα αισθάνομαι πιο ελεύθερη από ποτέ. Ποιο είναι ωστόσο το τίμημα...
Εικόνες από το ζοφερό μέλλον. Ας μιλήσουμε επιτέλους για τον θάνατο που έρχεται καλπάζοντας και το μοναδικό ανάχωμα απέναντι στον εθισμό και τη χρήση: την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά. Όταν η ηρωίνη...
Δεν τα κατάφερα να πάω στην τελευταία συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου στην Αθήνα· δεν τα κατάφερα, ενώ είχα εισιτήριο, που σημαίνει επί της ουσίας ότι το απέφυγα. Δεν άντεξα να πάω. Κάπως...
Όνειρα σε ράγες και ελπίδες τσαλακωμένες,
νούμερα σε μετρήσεις στα δελτία.
Φτερουγίσματα τριγύρω και στόματα κλειστά,
κόμποι στα σωθικά ζορίζουν τις ανάσες.
Πρόσωπα παιδιών και στόματα ανοιχτά,
κραυγή στον ουρανό, μία, δύο, εκατό, χιλιάδες.
Μια μάσκα συγνώμη και...
Μπορεί η συναυλιακή ιστορία μιας χώρας, να συνδέεται ή να αποτυπώνει τους κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς;
Μπορεί (;)
4 μέρες πριν την χούντα (1967) οι Rolling Stones. Πέντε μόνο τραγούδια πρόλαβαν να παίξουν πριν η αστυνομία...
Σύνδρομο εγκατάλειψης
έχουν οι άνθρωποι γύρω μου
γι' αυτό δεν είναι ελεύθεροι
Εγώ συνήθισα
Στα πήγαινε έλα άλλωστε
Πήγα
Έφυγα
Ξανά πήγα
Και ξανά έφυγα
Αμέτρητες φορές
Ποτέ δεν ήθελα να φύγω όμως
Κανείς δεν κατάλαβε
Τάσεις φυγής
Κάθε χρόνο
Τέτοια εποχή
Με πιάνουν
Αφού τίποτα πια εμένα...
Πίσω από ένα γραφείο, ανάμεσα σε δίσκους, αφίσες και εισιτήρια για την τελευταία του συναυλία με περιμένει ο B.D. Foxmoor. Είπαμε να μιλήσουμε για αυτά τα 23 χρόνια Active Member. Είναι αλλόκοτα...
Ο Στέλιος Ραπτόπουλος ανακατασκευάζει μηχανές από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Μάλιστα τα περισσότερα από αυτά τα χρόνια που του μοιάζουν με αιωνιότητα έχει αφιερωθεί στην ανακατασκευή των BMW του 1950...
Πρώτη φορά που την είδα μπροστά μου ήταν σε μια μπυραρία στο κέντρο της Αθήνας. Έντονη γεύση και πολλά αρώματα. Διάβασα την ετικέτα. Μα αυτή φτιάχνεται δίπλα στο χωριό μου; Αθόρυβα αλλά...
Βρίσκομαι πίσω στην Ελλάδα, μετά από ένα, εθελοντικού χαρακτήρα, ταξίδι στην Τανζανία. Πολλοί με ρωτάτε πως πέρασα…Διαπιστώνοντας ότι οι πρώτοι ακροατές είχαν μια πιο ολοκληρωμένη ιστορία, συνοδευόμενη από μεταδοτικό συναίσθημα και πως...
Ομίχλη. Η Θάλασσα είναι γκρι και άγρια. Φυσάει. Ο άνεμος χαϊδεύει το κριθάρι. Εκεί στο βόρειο κομμάτι των highlands, στο διάσημο Speyside, το μέρος με τα θρυλικότερα και τα διασημότερα αποστακτήρια (malt)...
Ακραίο καιρικό φαινόμενο με όμορφη ονομασία. Αντικυκλώνας λέει με παγετό από την Σιβηρία. «Αριάδνη».
Στην μυθολογία, η Αριάδνη ήταν η κόρη του βασιλιά Μίνωα και της Πασιφάης. Έτσι, συνέδεσε το όνομά της με τον...