Αυτός 1.0.2

11406987_10155578865505562_3753596528213469903_nΖωγράφισε μια λυπημένη γυναίκα και την κόλλησε στο πρόσωπό μου.
«Τώρα η μοναξιά είναι φίλη σου» είπε

«Τώρα η μοναξιά είμαι εγώ» απάντησα.

Περιφερόμουν για ώρα μέσα στο άδειο σπίτι σαν λαβωμένο σκυλί, προσπαθώντας να μυρίσω την μυρωδιά του πριν πάρει και την τελευταία του βαλίτσα.

«Θα σαι εντάξει» είπε. «Δεν σε φοβάμαι».

Εγώ με φοβόμουν. Είχα γίνει η μοναξιά και πλέον δεν με ήθελα για παρέα.

 

Με φίλησε στον ώμο καθώς έλεγε τις τελευταίες του λέξεις. Πλέον δεν είχα στόμα. Ούτε για φιλιά, ούτε για απαντήσεις. Είχα μια αγκύλη που ‘κλινε προς τα κάτω και μια μύτη που δεν ήθελε να θυμάται.

 

 

 

Artwork: Δημήτρης Μαρίνης
Πρώτη δημοσίευση:  http://mikroalla8aumatourgo.blogspot.gr/

Γέννημα – θρέμμα Νεοσμυρνιώτης και Πανιώνιος, παιδί των 1980s, έφηβος των 1990s και ενήλικος του «ακόμα παίζεται», ως συνεπής Millennial. Το πρωί ντύνομαι καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο, τα μεσημέρια πατέρας και τα βράδια νοσταλγώ το μέλλον, που συνήθως έρχεται με την ορμή ενός κύματος. Άλλωστε στην κορφή ενός κύματος γνωρίστηκα με τον εαυτό μου, στο Λονδίνο έμαθα να βγάζω το ψωμί μου, στη Βαρκελώνη θυμήθηκα να ονειρεύομαι, στην Αβάνα εκτίμησα την υγρασία, στο Κάιρο βρήκα τους παππούδες μου και στη Νέα Σμύρνη επιστρέφω πάντα.

Be first to comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.