Φερτε στην Πλατεια τον “Ανωμαλο”.

Γέννημα – θρέμμα Νεοσμυρνιώτης και Πανιώνιος, παιδί των 1980s, έφηβος των 1990s και ενήλικος του «ακόμα παίζεται», ως συνεπής Millennial. Το πρωί ντύνομαι καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο, τα μεσημέρια πατέρας και τα βράδια νοσταλγώ το μέλλον, που συνήθως έρχεται με την ορμή ενός κύματος. Άλλωστε στην κορφή ενός κύματος γνωρίστηκα με τον εαυτό μου, στο Λονδίνο έμαθα να βγάζω το ψωμί μου, στη Βαρκελώνη θυμήθηκα να ονειρεύομαι, στην Αβάνα εκτίμησα την υγρασία, στο Κάιρο βρήκα τους παππούδες μου και στη Νέα Σμύρνη επιστρέφω πάντα.
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
2017-2021. Τέσσερα χρόνια φοιτητής από τη Λάρισα στη Θεσσαλονίκη. Εκατοντάδες ταξίδια με τους συρμούς του προαστιακού και του intercity από Λάρισα προς Θεσσαλονίκη, από…
Πέρασε τον έλεγχο των αποσκευών. Από τα παράθυρα ξημέρωνε. Αυτό σκέφτηκε ίσως να είναι το πιο ωραίο χαρακτηριστικό των Σπάτων -ο μέγας Ανατολικός προσανατολισμός…
Είχε λοιπόν αυτό το τρομερό ατύχημα πριν κάποια χρόνια Ήταν μικρός, αλλά ξέρεις, ήταν σε εκείνη την τρυφερή ηλικία που νομίζεις ότι τα ξέρεις…
Το κράτος δολοφονεί. Το κράτος επιτελεί — γίνεται μπίζνα. Το κράτος ως αόρατος μπαμπούλας, μια «καυτή πατάτα» που έπεσε στα χέρια ενός σταθμάρχη λίγο…
Στον πλανήτη μπαλαλάικα είναι γιορτή. Χθες η αλμπισελέστε, έραψε το 3ο αστέρι, κέρδισε το 3ο μουντιάλ. Θα έπρεπε να περάσουν αιώνες πριν γράψω, αν…
Λίγος ήλιος, περπάτημα, σπίτι, συμμάζεμα και όλων των λογιών γνωστοί σε κάθε σημείο της πόλης. Κάπως έτσι μοιάζει η επιστροφή στην πόλη, άντε και…
Στη Βαρβάκειο αγορά της Αθήνας, υπάρχει ένα ξακουστό μαγέρικο, το δίπορτο. Δεν έχει ταμπέλες, μόνο δύο πολύ μεγάλες πόρτες και τα σκαλιά που σε…
Κάθομαι και γράφω σε ολοσκότεινο δωμάτιο εστίας και κάνει κρύο εδώ στο Όσλο από αρχές Σεπτέμβρη, δε με πειράζει όμως, εγώ τώρα αισθάνομαι πιο…
Η Αθήνα με καύσωνα είναι απάλευτη. Χαζεύω μια παρέα νέων που αράζουν στα βράχια στην Πνύκα. Κάθε καλοκαίρι ανεβαίνω, ώρες που τουλάχιστον οι τουρίστες…
Οι σκέψεις που ακολουθούν αποτέλεσαν κάτι σαν σημειώσεις μου (είχα την ψευδαίσθηση ότι θα τις διαβάσω) για τη βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου μου “Διαιρετικές τομές…
Έλα, κάθισε πλάι μου. Βλέπεις αυτόν τον πίνακα εκεί; Είναι η “Έναστρη Νύχτα” του Van Gogh. Κάθε φορά που συλλογίζομαι τον έρωτα, τον παρατηρώ….
-Χορεύεις;– Χορεύω.-Και γιατί δεν με χόρεψε χθες;– Δεν χορεύω σάλσα;– Γιατί;– Γιατί μιλάω ισπανικά και καταλαβαίνω τους στίχους– Ε και τι μ’ αυτό;Είναι τόσο…
Ομίχλη. Η Θάλασσα είναι γκρι και άγρια. Φυσάει. Ο άνεμος χαϊδεύει το κριθάρι. Εκεί στο βόρειο κομμάτι των highlands, στο διάσημο Speyside, το μέρος…
Φως φανάρι πια αποτελεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εκμαυλίζει τους δημοκρατικούς θεσμούς μιας χώρας, λίκνο της δημοκρατίας. Δεν αναφερόμαστε πια…
Είχε κόσμο παντού με μάσκες. Όχι δεν είχαν αρχίσει επεισόδια. Ούτε είχαν πέσει δακρυγόνα. Είμασταν εκεί έξω από το Εφετείο, σε συνθήκες πανδημίας· να…
Ένας χειρούργος χωρίς λαβίδες. Ένας καπετάνιος χωρίς καράβι, ένας αρχιτέκτονας χωρίς autocad, ένας καθηγητής χωρίς βιβλία, ένας ποδοσφαιριστής χωρίς ντρίμπλα. Η κουβέντα άνοιξε (γιατί…