...

    Μια ερώτηση για τις εκλογές

    Κάποιος φίλος μου, μου έλεγε πρίν τις εκλογές του Ιανουαρίου μια ιστοριούλα. Θα σας την πώ λίγο πιο διανθισμένη:

    Η ιστορία μας ξεκινάει με εσένα που έχεις μια εταιρεία και οι διευθυντές που είχες βάλει τα τελευταία 35 χρόνια υπεύθυνους να διαχειρίζονται τα οικονομικά του μαγαζιού σου, το φαλίρισαν. Αγόραζαν πανάκριβα πρώτες ύλες για τα προϊόντα σου χώρις να έχουν κάνει κάποιο οικονομικό πλάνο, δίνοντας παχυλούς μισθούς σε αυτούς και στους εργαζόμενούς σου και κατακλέβοντας ότι υπήρχε στην εταιρεία σου. Σου έδιναν βέβαια και εσένα ένα τυράκι – κάποια πλασματικά κέρδη έτσι για να σε έχουν ικανοποιημένο και ξέγνοιαστο. Κάποια μερα σου κόπηκε το ετήσιο μερτικό σου και αναρωτήθηκες πώς η εταιρεία σου καταστράφηκε. Έρχονται λοιπόν οι ίδιοι άνθρωποι και σου λένε οτι έχουν τον τρόπο να εξυγειάνουν την επιχείρησή σου. Τους πιστεύεις, προσλαμβάνεις και άλλους διευθυντές και τους δίνεις άλλα 4 χρόνια να διαχειριστούν την κατάσταση που αυτοί δημιούργησαν μαζί με την άγνοιά σου στην ήδη υπερχρεωμένη εταιρεία σου. Όμως δεν βλέπεις φώς στον ορίζοντα γιατί το μόνο που κάνουν είναι να δανείζονται για να διατηρήσουν τους υπέρογκους μισθούς τους και να καταχράζονται ότι έχει απομείνει. Περνάνε τα 4 χρόνια και ξαναέρχονται οι ίδιοι τύποι και σου λένε οτι πλέον θα σταματήσουν να σε κλέβουν και θα κάνουν την εταιρεία σου πρότυπο λειτουργίας.

    Τους πιστεύεις ή όχι??

    Κι εγώ του απάντησα:

    Σαφώς η μόνη λογική απάντηση εφόσον δεν είσαι μαζοχιστής είναι οτι τους απολύεις και δεν υπάρχει καμμία πιθανότητα να εμπιστευθείς ξανά αυτούς τους ανθρώπους, που σε έχουν εκμεταλλευτεί και κλέψει, για να εξυγειάνουν την επιχείρησή σου. Θα έπρεπε ούτως ή άλλως να το έχεις κάνει πρίν από πολλά χρόνια.

    Όταν του έδινα την πιό κλισέ απάντηση που έχω δώσει ποτέ σε πολιτική συζήτηση, δεν μου πέρναγε καν από το μυαλό οτι την ίδια ιστορία, με λίγο παραπάνω σάλτσα, θα μπορούσα να την χρησιμοποιήσω μόλις 7 μήνες αργότερα.

    Θα συνεχίσω τώρα εγώ πρίν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου την δικά μου έκδοση της ιστοριούλας του :

    Σε αυτή λοιπόν την επιχείρηση, που έχει πλέον φαλιρίσει και προσπαθείς με νύχια και με δόντια να μην τη κλείσεις, προσέλαβες άλλους διευθυντάδες, οι οποίοι σου υποσχέθηκαν οτι έχουν τον τρόπο να αναστήσουν την καταρακωμένη εταιρεία σου. Σού είπαν οτι θα σου φέρουν χαμηλότερες τιμές για τις πρώτες ύλες που αγοράζεις, θα κάνουν μειώσεις σε αυτούς που έπαιρναν τους παχυλούς μισθόυς, θα προσλάβουν και άλλους στην εταιρεία γιατί θα ανέβει η ζήτηση των προϊόντων σου και θα βρούν τρόπους χρηματοδότησης χωρίς να χρεωθεί καθόλου η επιχείρησή σου. Μετά από 6 μήνες βλέπεις οτι τα έσοδα της εταιρείας μειώθηκαν και τα έξοδα αντί να μειωθούν, αυξήθηκαν. Έρχονται λοιπόν και σου λένε οτι προσπάθησαν να βρούν χαμηλότερες τιμές για τις πρώτες ύλες αλλά επειδή εκάναν λάθος deal είναι πλέον πολύ δύσκολο να αγοράζεις αυτές τις πρώτες ύλες και όταν τις βρίσκεις θα τις πληρώνεις ακριβότερα. Δεν μειώσαν τους μισθούς των υπαλλήλων και τους δικούς τους αλλά προσέλαβαν παραπάνω υπαλλήλους για να βγεί η δουλεία σε περίπτωση αύξησης παραγωγής. Η παραγωγή όμως δεν αυξήθηκε τουναντίον μειώθηκε και πήραν ένα τεράστιο δάνειο για να μπορέσει η εταιρεία να συνεχίσει να λειτουργεί. Όμως αν τους εμπιστευθείς ξανά έχουν και αυτοί τον τρόπο να κάνουν την εταιρεία σου μοντέλο εύρυθμης λειτουργίας.

    Τους πιστεύεις ή όχι??

    Στο ερώτημά μου θα απαντήσω για τον εαυτό μου και όλους αυτούς, ότι κι αν πρεσβεύει ο καθένας και απ’ όπου κι αν προέρχεται., που πιστεύουν οτι το πολιτικό μας σύστημα έχει σαπίσει εδώ και χρόνια, χωρίς να υπάρχει ίχνος αχτίδας φωτός σε οποιαδήποτε πολιτική στέγη είτε προς τα αριστερά, είτε προς τα δεξιά.

    Απάντηση :

    Η μόνη πραγματική αλήθεια είναι πως “εσύ” ακόμα και μετα από 40 χρόνια είσαι παντελώς άσχετος να διευθύνεις την επιχείρησή σου και βρίσκεις πάντα άλλοθι για την ανεπάρκειά σου σε αυτούς που κάθε φορά βάζεις να λειτουργούν το μαγαζάκι σου.  Το μόνο που έμαθες όλα αυτά τα χρόνια είναι οτι πλέον πρέπει να κοιτάς πιο συχνά τον ισολογισμό της εταιρείας σου.

    Το “εσυ” είμαστε εν μέρει όλοι όσοι πιστέψαμε σε οιονδήποτε λαϊκιστή. Αν θέλουμε να συνθέσουμε πάλι τα κομμάτια του ήδη κατακερματισμένου μας κράτους θα πρέπει πρώτα να σταματήσουμε να είμαστε τόσο ευκολόπιστοι και για μιά φορά να κάνουμε την δικιά μας αυτοκριτική. Να κρίνουμε τις πράξεις μας, να μάθουμε από τα λάθη μας, να συνειδητοποιήσουμε τις ικανότητές και δυνατότητές μας και να αφυπνίσουμε την νοημοσύνη μας. Θα πρέπει να μάθουμε οτι η ηθική δεν έχει ιδεολογία και οτι η χρηστή διοίκηση πρέπει πρώτα να ασκείται από εμάς και μετά από αυτούς που διαλέγουμε για να κάνουν κουμάντο. Τέλος αν θέλουμε να υπάρξει μια ευοίωνη λύση για όλους θα πρέπει να μάθουμε να βάζουμε την ομαλή λειτουργία του κράτους μας πάνω απο το προσωπικό μας κέρδος. Τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους.

     

    ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

    ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

    ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

    ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ