...

    Μόρια, μοριακά και αμοραλισμός

    Πάλι ο ίδιος είμαι. Λίγο πιο τυχερός κάπου, λίγο πιο άτυχος αλλού. Δεν έχει αστοχήσει ακόμη ο 2ος νόμος της θερμοδυναμικής. Εντροπία.  Η τάση προς τη κατάσταση χαμηλής ενέργειας.  Είμαι εκείνος ο γραφικός που σχόλασα από ένα από τα πιο καινούργια μπαρ και ήρθα να γράψω σε ένα από τα πιο παλιά.

    Υπέροχοι άνθρωποι. Μια μπύρα που στη σερβίρει κάθε κύτταρο τους. Χωρίς φανφάρα, χωρίς δηθενιές, χωρίς παραπάνω ψέμα. Είναι μεγάλος ο πρόλογος σήμερα. Βαρύς. Είναι που χαϊδευόμαστε με έννοιες σε μια δουλειά που η αλήθεια της είναι από τη μέση και κάτω. Πόδια και ποδιά κολλάνε, χαμόγελο και μειδίαμα το ένα και το αυτό. Πολύ ποιότητα σήμερα. Το απαιτεί ο τίτλος. Πολλά τα πολυσύλλαβα. Όπως κι αυτά που γίνονται από τη μέση και πάνω. Και δεν έχω νεύρα (παραδόξως).

    Βλέπεις τη ζωή μας την ήπιε το μάρκετινγκ. Είτε με το σύντροφο μας, είτε με τον άνθρωπο που βαφτίσαμε πελάτη. Δυσκολευόμαστε αλλιώς. Έχει την ευκολία του δε λέω. “Αλήθεια” όμως έχει; Τι αν σου πω ότι το παγάκι στο ποτό σου είναι “μοριακό”; Τι αν σου πω ότι εσύ ολόκληρη/ος είσαι μοριακή/ος; Στις ωοθήκες μας (χαμηλές ή ψηλές).

    Φτάσαμε να χαρακτηρίζουμε προϊόντα πριν καν ασχοληθούμε με τους ανθρώπους. Και τα οξύμωρα; Τι γίνεται με τα οξύμωρα που προκύπτουν; Ποιος χέστηκε; Αν πουλάει, γαμάει. Κι ας γαμεί τις μάνες μας.

    Δεν άρχισε έτσι. Οι Φεράρ είχαν άλλο στο μυαλό τους. Αρχικά. Πριν τη παραμύθα. Τώρα αυτή πουλάει. Βλέπεις, ήταν πιο εύκολο το “μοριακό” απ’ το “άλλες υφές ρε μαλάκες” ή “φυγόκεντρο δουλεύουν τα εργαστήρια 30 χρόνια τώρα” ή “δεν είναι κενό αέρος αν υπάρχει έστω και ένα μόριο οξυγόνου μέσα”. Βλέπεις, έπρεπε να απευθυνθούν σε αμόρφωτους αλαζόνες. «Δατς δε πραης γιου πεη».

    Αλλάζουν οι καιροί κι αλλάζουν τα στοιχήματα. Αλλάζει κι ο καταναλωτής. Υπάρχει κι αυτός. Προσπαθεί με πάθος να δικαιώσει ένα σύστημα παραποίησης εννοιών, στο βωμό του μάρκετινγκ. Δε φταίει. Αυτή τη γλώσσα έμαθε. Ξύλινη και στεγνή. Εμείς, οι επαγγελματίες, στα μόρια μας. Να εξηγούμε γιατί το δικό μας είναι (αν όχι μεγαλύτερο) καλύτερο από του δίπλα μας.

    Μια συνταγή: χωρίζουμε σε πικρικούς και αρωματικούς παράγοντες. Διαλέγουμε αλκοολικό παράγοντα. Παίρνουμε σακούλα που κλείνει αεροστεγώς. Βράζουμε σε κατσαρόλα γεμάτη νερό κάνα δυο-μισάωρο στους 90 Κελσίου. Αν δεν ξέρεις τι είναι τα παραπάνω, πάρε έτοιμα μπίτερς. Δε χάλασε ο κόσμος.

    Μια συμβουλή: μην οδηγείτε αν πιείτε γαμώ τ’ αγαμητα σας.

    Κάνει 29 Ιουλίου του ’17, έξω.

    Με αγάπη, Λαθ.

    ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

    ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

    ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

    ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ