«Να μου λες πως είμαι ωραίος όταν κοιτάω το κενό
Αγάπησε με στα σκοτάδια μου, εκεί να σε δω»
Ο Γενάρης ανέκαθεν φάνταζε σαν ένα μάζεμα θραυσμάτων, σαν μια βαλίτσα γεμάτη αναμνήσεις, προσδοκίες, ελπίδες και, μάλλον, χαμένα...
Εκείνα τα Χριστούγεννα· που ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους. Εκείνα τα Χριστούγεννα, στο πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν της Καίτης και του Γιώργου, που ο κόσμος άρχιζε και τελείωνε στο πατρικό· με τους φίλους, τις γιρλάντες, τα...
Πίσω από ένα γραφείο, ανάμεσα σε δίσκους, αφίσες και εισιτήρια για την τελευταία του συναυλία με περιμένει ο B.D. Foxmoor. Είπαμε να μιλήσουμε για αυτά τα 23 χρόνια Active Member. Είναι αλλόκοτα χαμογελαστός, λες και...
Ο Στέλιος Ραπτόπουλος ανακατασκευάζει μηχανές από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Μάλιστα τα περισσότερα από αυτά τα χρόνια που του μοιάζουν με αιωνιότητα έχει αφιερωθεί στην ανακατασκευή των BMW του 1950 και 1960. Έχει...
Βρίσκομαι πίσω στην Ελλάδα, μετά από ένα, εθελοντικού χαρακτήρα, ταξίδι στην Τανζανία. Πολλοί με ρωτάτε πως πέρασα…Διαπιστώνοντας ότι οι πρώτοι ακροατές είχαν μια πιο ολοκληρωμένη ιστορία, συνοδευόμενη από μεταδοτικό συναίσθημα και πως όσο περνάει ο...
Ομίχλη. Η Θάλασσα είναι γκρι και άγρια. Φυσάει. Ο άνεμος χαϊδεύει το κριθάρι. Εκεί στο βόρειο κομμάτι των highlands, στο διάσημο Speyside, το μέρος με τα θρυλικότερα και τα διασημότερα αποστακτήρια (malt) Whiskey στον κόσμο....
Δεν τα κατάφερα να πάω στην τελευταία συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου στην Αθήνα· δεν τα κατάφερα, ενώ είχα εισιτήριο, που σημαίνει επί της ουσίας ότι το απέφυγα. Δεν άντεξα να πάω. Κάπως δεν βαστάω μάλλον...
Όνειρα σε ράγες και ελπίδες τσαλακωμένες,
νούμερα σε μετρήσεις στα δελτία.
Φτερουγίσματα τριγύρω και στόματα κλειστά,
κόμποι στα σωθικά ζορίζουν τις ανάσες.
Πρόσωπα παιδιών και στόματα ανοιχτά,
κραυγή στον ουρανό, μία, δύο, εκατό, χιλιάδες.
Μια μάσκα συγνώμη και χημικά,
τσακίζουν τα σηκωμένα...
Σε αυτά τα λαμπρά μυαλά που όσο και να προετοιμάζονται, ξέρουν ότι δεν υπάρχουν εγχειρίδια για να αντιμετωπίσουν την ασχήμια και το άδικο (πάντα λαϊκά εκφερόμενα),
Στο συναισθηματικό κενό, στο άδειασμα που νιώθουμε όσο μεγαλώνουμε και...
Κάθομαι και γράφω σε ολοσκότεινο δωμάτιο εστίας και κάνει κρύο εδώ στο Όσλο από αρχές Σεπτέμβρη, δε με πειράζει όμως, εγώ τώρα αισθάνομαι πιο ελεύθερη από ποτέ. Ποιο είναι ωστόσο το τίμημα αυτής μου της...
Στο κέντρο της παλιάς πόλης της Αβάνας υπάρχει ένα θρυλικό ξενοδοχείο (για τα πάρτι των 1930s και τα πιώματα του Χέμινγουεϊ-μεταξύ άλλων), το Ambos Mundos. "Δύο κόσμοι" θα μπορούσε κανείς να το μεταφράσει αλλά στην...
Στον πλανήτη μπαλαλάικα είναι γιορτή. Χθες η αλμπισελέστε, έραψε το 3ο αστέρι, κέρδισε το 3ο μουντιάλ. Θα έπρεπε να περάσουν αιώνες πριν γράψω, αν ήθελα να αποφύγω το συναίσθημα. Αλλά δεν θέλω· και κυρίως δεν...