Η ουρά της φάλαινας
Η Αθήνα με καύσωνα είναι απάλευτη. Χαζεύω μια παρέα νέων που αράζουν στα βράχια στην Πνύκα. Κάθε καλοκαίρι ανεβαίνω, ώρες που τουλάχιστον οι τουρίστες…
Το ταξίδι των “διαιρετικών τομών”: στάση πρώτη Θεσσαλονίκη
Οι σκέψεις που ακολουθούν αποτέλεσαν κάτι σαν σημειώσεις μου (είχα την ψευδαίσθηση ότι θα τις διαβάσω) για τη βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου μου “Διαιρετικές τομές…
Τρεις αιώνες, δύο ήπειροι, μία ομάδα
κείμενο: Αλέξανδρος Πανταζείς Το 1890 δημιουργείται το μουσικό γυμναστικό σωματείο “Ορφεύς” όπου μαζί με την ποδοσφαιρική ομάδα Γυμνασίου Σμύρνης ενώνονται και δημιουργούν τον Πανιώνιο…
Obliviate
-Χορεύεις;– Χορεύω.-Και γιατί δεν με χόρεψε χθες;– Δεν χορεύω σάλσα;– Γιατί;– Γιατί μιλάω ισπανικά και καταλαβαίνω τους στίχους– Ε και τι μ’ αυτό;Είναι τόσο…
Stalker
Έβαλα να δω τον Stalker του Ταρκόφσκι. Ξανά; Ναι, ξανά. Η δυστοπία δεν συνηθίζεται, μονάχα συμφιλιώνεσαι με τα χνώτα της. Εξημερώνεις το απόκοσμο όταν…
Όλοι οι άνθρωποι του Βασιλιά
Δεν είναι απλά ένα μυθιστόρημα. Χρειάστηκε να το διαβάσω για 2η φορά (πρώτη τα Χριστούγεννα) για να μπορέσω να γράψω δύο λόγια. Το «Όλοι…
Uisge beatha
Ομίχλη. Η Θάλασσα είναι γκρι και άγρια. Φυσάει. Ο άνεμος χαϊδεύει το κριθάρι. Εκεί στο βόρειο κομμάτι των highlands, στο διάσημο Speyside, το μέρος…
Η μόνη προφητεία είναι η ιστορία
“Predicting the future must necessarily be based on knowledge of the past”. Ακόμα και αν μοιάζει μια φράση στερεότυπο ο Eric Hobsbawm την αποδεικνύει…
Adiós, a dios
Πέρασαν 2-3 μέρες. Όχι ακόμα το μούδιασμα. Έχει φτάσει ήδη στον πλανήτη μπαλαλάικα. Εδώ ήταν πάντα δηλαδή. Γερό σκαρί σαν ταύρος, χοντρά μπούτια, μια…
Νυχτερινό τραγούδι των Ναβάχο
Είχε κόσμο παντού με μάσκες. Όχι δεν είχαν αρχίσει επεισόδια. Ούτε είχαν πέσει δακρυγόνα. Είμασταν εκεί έξω από το Εφετείο, σε συνθήκες πανδημίας· να…