
Εκείνο το τρένο
Πέρασε τον έλεγχο των αποσκευών. Από τα παράθυρα ξημέρωνε. Αυτό σκέφτηκε ίσως να είναι το πιο ωραίο χαρακτηριστικό των Σπάτων -ο μέγας Ανατολικός προσανατολισμός…
Πέρασε τον έλεγχο των αποσκευών. Από τα παράθυρα ξημέρωνε. Αυτό σκέφτηκε ίσως να είναι το πιο ωραίο χαρακτηριστικό των Σπάτων -ο μέγας Ανατολικός προσανατολισμός…
Στον πλανήτη μπαλαλάικα είναι γιορτή. Χθες η αλμπισελέστε, έραψε το 3ο αστέρι, κέρδισε το 3ο μουντιάλ. Θα έπρεπε να περάσουν αιώνες πριν γράψω, αν…
Στη Βαρβάκειο αγορά της Αθήνας, υπάρχει ένα ξακουστό μαγέρικο, το δίπορτο. Δεν έχει ταμπέλες, μόνο δύο πολύ μεγάλες πόρτες και τα σκαλιά που σε…
Η Αθήνα με καύσωνα είναι απάλευτη. Χαζεύω μια παρέα νέων που αράζουν στα βράχια στην Πνύκα. Κάθε καλοκαίρι ανεβαίνω, ώρες που τουλάχιστον οι τουρίστες…
Οι σκέψεις που ακολουθούν αποτέλεσαν κάτι σαν σημειώσεις μου (είχα την ψευδαίσθηση ότι θα τις διαβάσω) για τη βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου μου “Διαιρετικές τομές…
κείμενο: Αλέξανδρος Πανταζείς Το 1890 δημιουργείται το μουσικό γυμναστικό σωματείο “Ορφεύς” όπου μαζί με την ποδοσφαιρική ομάδα Γυμνασίου Σμύρνης ενώνονται και δημιουργούν τον Πανιώνιο…
-Χορεύεις;– Χορεύω.-Και γιατί δεν με χόρεψε χθες;– Δεν χορεύω σάλσα;– Γιατί;– Γιατί μιλάω ισπανικά και καταλαβαίνω τους στίχους– Ε και τι μ’ αυτό;Είναι τόσο…
Έβαλα να δω τον Stalker του Ταρκόφσκι. Ξανά; Ναι, ξανά. Η δυστοπία δεν συνηθίζεται, μονάχα συμφιλιώνεσαι με τα χνώτα της. Εξημερώνεις το απόκοσμο όταν…
Δεν είναι απλά ένα μυθιστόρημα. Χρειάστηκε να το διαβάσω για 2η φορά (πρώτη τα Χριστούγεννα) για να μπορέσω να γράψω δύο λόγια. Το «Όλοι…
Ομίχλη. Η Θάλασσα είναι γκρι και άγρια. Φυσάει. Ο άνεμος χαϊδεύει το κριθάρι. Εκεί στο βόρειο κομμάτι των highlands, στο διάσημο Speyside, το μέρος…