Εκείνο το καλοκαίρι ταχυδρόμησα τα χαρτιά του μεταπτυχιακού μου για το Λονδίνο από τα Ελτά στην Τσαγκαράδα
Εκείνο το καλοκαίρι είχα κάνει τα μαλλιά μου τζίβες, για να σου μοιάσω
Εκείνο το καλοκαίρι στην Αμοργό, στα γκρέμια, στα μονοπάτια, στα εκκλησάκια και στις βουτιές στην άβυσσο του Αιγαίου
Εκείνο το καλοκαίρι που φτάσαμε στη Σίκινο περνώντας από 10 Κυκλάδες, μείναμε στο καλυβάκι του Μάρκου, περπατήσαμε στην Αγία Μαρίνα, κολυμπήσαμε στη Μάλτα, φάγαμε κεφτέδες και καπαρόφυλλα
Εκείνο το καλοκαίρι στην Καρεφλού της Σκύρου και στα πρωινά στην πλατεία Μπρουκ, με θέα, ζεστό ψωμί και λογοτεχνία
Εκείνο το καλοκαίρι με τους αετούς στη Νάξο και τα φουσκωμένα πανιά στην Αγία Άννα. Το καλοκαίρι που θέριεψαν οι τετρακέφαλοι και κάηκαν τα μαγιό
Εκείνο το καλοκαίρι που ζήσαμε σ’ ένα υπόσκαφο στην Οία, με θέα την Καλντέρα, πίνοντας νυχτέρι και κάνοντας έρωτα το ξημέρωμα με την ανατολή
Εκείνο το καλοκαίρι στην Οκτωνιά, με το σπίτι ανέτοιμο αλλά γεμάτο. Τους κήπους χωμάτινους χωρίς φυτά και τον αέρα καλμαρισμένο να μας υποδεχτεί
Εκείνο το καλοκαίρι στο Barrio Gotico και την Barceloneta. Στις βραδιές ποίησης με χαμόν και σταφύλια, ή όστρακα και γκασπάτσο. Με τις κόκκινες και μπλε φανέλες
Εκείνο το καλοκαίρι στη Σύρο που ψάχναμε παραλία. Τρώγαμε στη Φυλομήλα και ανεβαίναμε στην Άνω Σύρο ψάχνοντας την πενιά του Μάρκου
Εκείνο το καλοκαίρι που βλέπαμε μουντιάλ και πιστέψαμε ότι το χρυσάφι θα ξαναγυρίσει στη λατινική αμερική και συγκεκριμένα στο Μπουένος Άιρες (άντε στο Μοντεβιδέο)
Εκείνο το καλοκαίρι στη Σαμοθράκη, στις χαμένες πεζοπορίες, στις ώρες κουβέντας και ταλάντωσης στις αιώρες, ανάμεσα από σοφά δέντρα
Εκείνο το καλοκαίρι στην Αλόννησο με τάιζες παγωτό και λέγαμε ψέματα στη σπιτονοικοκυρά από μια βίλα που βρήκαμε στο άσχετο
Εκείνο το καλοκαίρι στην Ικαρία, που μέναμε στο ποτάμι και πήγα να πνιγώ στον Να αψηφώντας τη ζάλη απ’ το ούζο
Εκείνο το καλοκαίρι στη Ζάκυνθο, που ανακαλύψαμε τα αρέκια και αποφασίσαμε να είμαστε για πάντα φίλοι
Εκείνο το καλοκαίρι στη Δονούσα, σε μια σκηνή που την έπαιρνε ο αέρας και βάζαμε στις γωνιές της τα βιβλία μου
Εκείνο το γυμνό καλοκαίρι στη Γαύδο, που δεν ανοίξαμε ποτέ τη βαλίτσα και κοιμόμασταν στη σκιά του κέδρου κάθε χάραμα
Εκείνο το καλοκαίρι στην Πάρο, με το πρωινό καραβάκι για το Μαρτσέλο, τις ιστορίες για τον Άγιο Φωκά, τους ελληνικούς καφέδες και τα λουκούμια στις λεύκες
Εκείνο το καλοκαίρι στις Άνδεις, με τα φούτερ και τα κλειστά παπούτσια, πριν από την θέα του αρχαίου βουνού Μάτσου Πίτσου, στην τρομακτική και βρεμμένη Σιέρρα Βιλκαμπάμπα
Εκείνο το καλοκαίρι στο Μόναχο με βροχή και κρύα μπύρα, με κίτρινες νιτσεράδες και ποδήλατα σε γοτθικές πλατείες και καλντερίμια
Εκείνο το καλοκαίρι στα Μητάτα στα Κύθηρα, με τη θέα, τις ειδικές διαδρομές, τις παραλίες και τους λαγούς στον Αβλέμονα
Εκείνο το καλοκαίρι στα Τζουμέρκα και τα Ποτάμια, με τσίπουρο για πρωινό και μάλλινη κουβέρτα το βράδυ
Εκείνο το καλοκαίρι στο Παρίσι, που δεν σου έκανε η καρδιά να μπεις στον Σικουάνα και ρώταγες τον ήλιο πότε θα κοιμηθεί. Που λιώσαμε τις σόλες από κάτι παλιά παπούτσια στους κυβόλιθους της Μονμάρτης και ήπιαμε όσο φτηνό κρασί χωρούσε η κοιλιά μας.
Εκείνο το καλοκαίρι που παίξαμε σ ένα πρωτάθλημα μπάλας και πίναμε ρακή χωρίς αύριο στη θέα της μοναχικής μας ζωής
Εκείνο το καλοκαίρι στην Κίμωλο με τα πιτσιρίκια που πετάνε σκορδάκια στην πλατεία
Εκείνο το καλοκαίρι με τα κύματα στην Μουρτερή και την πεζοπορία για το Καλάμι, με λάθος εξοπλισμό μα πολύ αγάπη
Εκείνο το καλοκαίρι στην πλατεία του Κισσού στο Πήλιο, μου έβαλες μια κασέτα με unplugged Θανάση και Σωκράτη, σ’ εκείνο το παλιό μαγαζί που ήταν άλλοτε σχολείο
Εκείνο το καλοκαίρι που στρώναμε ψάθες στην ταράτσα και βλέπαμε τα πεφταστέρια
Εκείνο το καλοκαίρι στον καύσωνα της Μαδρίτης και το αχανές Πράδο που ζέσταινε την ψυχή σου πιο πολύ και απ’ τη ζέστη
Εκείνο το καλοκαίρι στη Λακωνία, στον κάμπο που βράζει στο φως και στα βράδια με τσίπουρο στο καφενείο και στα πανηγύρια με την απαίσια μουσική και τους χαρούμενους ανθρώπους
Εκείνο το καλοκαίρι που σβήναμε τις φωτιές και ανάβαμε τις ψυχές μας από νίκες. Που κοιμόμασταν απ’ την κούραση με μαυρισμένα πρόσωπα και μια οσμή που δεν έφευγε με τίποτα
Εκείνο το καλοκαίρι με τους Ολυμπιακούς αγώνες στο Σίμο, μια αλλόκοτη παρέα και μια αστακομακαρονάδα
Εκείνο το καλοκαίρι στη Νεράιδα, το λιμένι, το Μαυροβούνι, το ηλιοβασίλεμα στο Μποζά, άλλοτε με καφέ, άλλοτε με μπύρα μα πάντα με αμπελοφάσουλα και ντοματίνια
Εκείνο το καλοκαίρι στις ταράτσες και τα πάρτι, με τα πολλά ποτά, τα πολλά φώτα, τις λάθος επιλογές και τα χαμένα ξυπνήματα
Εκείνο το καλοκαίρι με το φεστιβάλ στην Οία, τα κουρδισμένα όργανα, τους παλιούς φίλους και το βαλς της κυρίας Μαρίας
Εκείνο το καλοκαίρι που φωτογράφιζα την κοιλιά σου λίγο πριν βγει η Κατερίνα
Θυμάσαι;