Γαυροι και παλι Γαυροι

«Στο παραπέντε στο παραπέντε, ζήτω το βίβερε περικολοζαμέντε που λέει και ο Τζιμάκος». Στο παραπέντε, της δεύτερης ιστορικά και θεσμικά διοργάνωσης της Σούπερ Λίγκας τα πράγματα ήρθαν λιγάκι τούμπα με την λήξη της 25ης αγωνιστικής. Εκεί που όλα έδειχναν ότι η εκατονταετία των σιχαμένων θα σημαδευτεί με κούπα, οι πράσινοι μάλλον πάνε για πικρό Λουμίδη κουπάτο της παρηγοριάς. Οι ακόμα πιο σιχαμένοι γαύροι, μπάτσοι της τελευταίας δεκαετίας στα ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα, με τον σίγουρο Σεγκούρα στο πάγκο και ένα πρόεδρο που κάνει business καφενείου, είναι και πάλι πρώτοι. Σαν το παλιό καλό κρασί. Το Αεκάκι απλά είναι inadequate να ακολουθήσει. Κλάμα ο Θεμιστοκλής; Γιατί όμως συνεχίζω να ασχολούμαι με δαύτους. Το θέμα είναι ότι η Πανιωνάρα δεν κατόρθωσε να ‘διπλώσει’ ένα ματς χαμηλής δυσκολίας.

Άκρως κοινότυπα, γραμμικά και ποιητικά:

“Εκεί που ήσουν ήμουνα, κι εκεί που είμαι θα’ ρθεις,

Μετά το πέρας της 25ης αγωνιστικής το Κοκκαλιστάν είναι (ως εκ θαύματος) μόνο πρώτο στην κορυφή της βαθμολογίας. Κέρδισε τον, αρκετά αξιόμαχο από τις φάσεις που είδα, Ατρόμητο με 2-0, την στιγμή που οι αιώνιοι «φίλοι κι όμοιοι» πρασινοφορούντες έπεσαν στο μεγάλο πηγάδι του Ρατζίνσκι. Σίσιτς (49’) και Σέζαρ (85’) έφεραν τον Ολυμπιακό στην πρώτη θέση. Όχι δεν ξεχνάμε ότι ουσιαστικά η πρωτοπορία είναι αποτέλεσμα της δικαστικής νίκης επί της Καλαμαριάς. Συνηθισμένα τα βουνά απ’ τα χιόνια. «Είναι ωραία η θάλασσα, γιατί κινείται πάντα», όπως λένε και οι μεγάλοι αοιδοί της εφηβείας ή της ποιητικής αηδίας. Θυμάμαι κάποτε που οι ποδοσφαιριστές του θρύλου, με μπροστάρη τον Σέρβο Τζόλε μας έλεγαν ότι δεν είναι πρέπον να αφαιρείς βαθμούς που έχουν κερδηθεί με ιδρώτα για εξωαγωνιστικούς λόγους (Μετά το παιχνίδι Πανιώνιος-Ολυμπιακός και τα επισόδια από άγνωστους φιλάθλους). Τώρα όμως έχουμε ανάγκη. Δεν είναι ώρα για δημοπρασίες ηθικολογίας. Στον Πειραιά του Κόκκαλη η ποδοσφαιρική αλληλεγγύη είναι μια έννοια πασπαρτού, κάτι που επαναφέρει την λήθη ή τη μνήμη ανάλογα με το ίδιον συμφέρον. Για μαλάκες ψάχνετε; Η κούπα σημαίνει δόξα, φράγκα και ένα σωρό από βραδύκαυστα 16χρονά αγοράκια με λοστούς, παπάκια, σιδηρογροθιές που θα πίνουν νερό στο όνομα του ‘Θείου’. «Κόκκαλη, Κόκκαλη σε παρακαλώ βάλε τον Μέσσι στην χριστουγεννιάτικη κάλτσα πάνω στο τζάκι τον ερχόμενο Δεκέμβριο και εγώ θα συνεχίζω να πίνω ναρκωτικά και να συμπεριφέρομαι σαν Νεάντερνταλ, εξυπηρετώντας τα μεγαλόπνοα ΜΙΖΕνς σχέδια σου. Αυτή η σχέση, ΣΤΑΖΙ αγάπη.

Στο στρατόπεδο των ψυχολογικά ηττημένων, στον ΠΑΟ της οικογένειας – ‘εδώ τα καλά, τα καλά, τα ακριβά πετρέλαια’ – η δεύτερη θέση ήρθε απολύτως φυσιολογικά μετά την εμφάνιση της ομάδας κόντρα στην Ξάνθη. Χρειάστηκε να κάνει χατ-τρικ ο δαιμόνιος, τελείως αντιεμπορική φάτσα, Ρατζίνσκι, για να καταλάβουν οι παίκτες του Παναθηναϊκού ότι χάνουν. Τα τέρματα του Καναδού (10’), (58’), (68’), όλα εφάμιλλα της κλάσης ενός παίκτη που έχει περάσει από την Πρέμιερ Λιγκ δίνουν αέρα στην Ξάνθη για την μάχη της πεντάδας. Πόστιγκα (70’) και Σαλπιγγίδης (77’) οι σκόρερ για την ομάδα του Β(δ)έλιτς, που είχε μόλις δεχτεί 8 γκολ συνολικά σε όλο το πρωτάθλημα. Αν έχεις τύχη διάβαινε, αλλά χωρίς καθόλου ομάδα, διάθεση, υποστήριξη, θέληση, εεε τι να πω, όπως και να το δεις πολλά ζητάνε. Εξάλλου τα χρόνια του καπετάνιου είναι μακρινό παρελθόν. Τα νταραβέρια πλέον δεν είναι τόσο πράσινα. Γι’ αυτό λοιπόν φίλοι βαζελιακοί αρχίστε να ξεθάβεται το καλό ευρωπαϊκό πρόσωπο, τον Δομάζο, τον Αντωνιάδη, το Γουέμπλεϊ, το μίτο-γκολ του Δημήτρη Μάρκου με 40 κόντρες στο Οπόρτο, τον Ερυθρό Αστέρα, την Χούντα, ότι τέλος πάντων σας καθορίζει ως Παναθηναϊκούς. «Ο Πρωταθλητισμός στα χρόνια της χολέρας».

Έπειτα από 7 μήνες στην ομάδα του Αστέρα, ο Αργεντινός striker Μιλάνο, πήρε τόσο το βάφτισμα του πυρός στο ελληνικό πρωτάθλημα, όσο και τι σκάλπ του ΠΑΟΚ που μόνο με θαύμα από τον Άνθιμο προλαβαίνει τα playoffs. 7 ολόκληροι βαθμοί σε μόλις πέντε αγωνιστικές δεν είναι και εύκολο να καλυφθούν από τα φετινά Μπάοκς. Στο 94ο λεπτό σκόραραν οι φιλοξενούμενοι που εκτός από τα να κλοτσάνε όπως έχω αναφέρει ξανά, ξέρουν και να αμύνονται σωστά. Είναι αλήθεια ότι ορισμένες φορές το θέαμα δεν συνάδει με το αποτέλεσμα. Όσοι θυμόνται την περίοδο Μπουμπένκο στον Ιστορικό φαντάζομαι ότι μου συμπαρίστανται.

Έχουν περάσει κάμποσα χρόνια απ’ όταν η επί Μπέου κυανέρυθρη μάστιγα ανέβαινε στην Θεσσαλονίκη για να κάνει πλάκα με το Ηρακλάκι. Περασμένα μεγαλεία. Φέτος, δις, σε ματς καρμπόν τόσο σε κύπελλο και πρωτάθλημα, ο γηραιός νίκησε με τον ίδιο τρόπο και σκορ την ποδοσφαιρική μας αρρώστια. Ο Κρέσιτς δεν ήταν σε τόσο καλή μέρα, ο Λίνεν δείχνει κάπως επηρεασμένος και οι παίκτες παρουσιάζονται λίγο αδιάφορα φλύαροι, με αποτέλεσμα κάτι άμπαλοι απ’ του Παπάφι (που θα έπρεπε σημειωτέον να αγωνίζονται στην Β’ εθνική μετά τα περσινά καμώματα των τελευταίων αγωνιστικών) να κερδίσουν σχετικά εύκολα με 1-0 (Ααρόν 20’). Εντάξει στο ματς του κυπέλλου είχε κάνει κάτι θαύματα ο επόπτης, αλλά την Κυριακή; Πέραν από το αμφιλεγόμενο πέναλτι στον Μανιάτη, (καθότι είναι σε πολύ κοντινή απόσταση από τον Ααρόν και το χέρι ενδεχομένως να είναι και ακούσιο) η ομάδα δεν παρουσίασε τίποτα. Ninguna, niente, nothing, rien και nichts στην μητρική του Λίνεν. Ή τώρα ή ποτέ, λοιπόν, με τον Αστέρα, αν και αυτά τα ψευτοδιλήμματα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ρηχότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όσο για το fair play, αγαπητέ Έβαλντ έχεις απόλυτο δίκιο, αλλά μην ξεχνάς ότι και παίκτες της ομάδας μας (ιδιαίτερα στα εκτός έδρας) πολλές φορές συμμετέχουν σ’ αυτήν την θεσμοποιημένη υποκριτική φαρσοκωμωδία-ωδή στον Κάρολο Κούν.

Στην Λάρισα βγάλανε τα γούστα της χρονιάς. Οι τυροκόμοι της βυσσινής Θύελλας φέρθηκαν στα κοπέλια του ΟΦΗ κάπως βάναυσα. Τους βρήκαν χλωμούς και τους διέλυσαν. 5-1 τελικό σκορ, (όπως καταλαβαίνετε το σκορ της αγωνιστικής και ίσως και όλης της χρονιάς) με την άμυνα των snakes να μοιάζει με ξέφραγο αμπέλι. Κλέιτον (3′), Ζουράφσκι (18′), Μετίν (22′) και Φωτάκης (69′, 89′) τα γκολ των νικητών, ενώ ο Κλέιτον είχε και δύο δοκάρια (45′, 64′). Στο 83ο λεπτό της αναμέτρησης ένας βαζελοΠετρόπουλος τίμησε την ομάδα της Κρήτη. Ο ΟΦΗ δύσκολα προλαβαίνει να πέσει αν και ποτέ μην λες ποτέ. Η Λάρισα το θυμήθηκε αργά ή μάλλον καλύτερα τώρα απλά έχει ρέντα. Η πεντάδα είναι μακριά και ο στόχος της φετινής χρονιάς είναι το κύπελλο αν και το θαύμα δύσκολα συμβαίνει δυο φορές. Φέτος εξάλλου, στον θεσμό δεν είναι οι καρπαζοεισπράκτορες βάζελοι, αλλά οι νταβατζήδες γαύροι.

Στον αγώνα για την σαλονιακή σωτηρία στην Λιβαδειά, έκοβα το κεφάλι μου ότι οι Πόντιοι θα μάζευαν το τρίποντο. Ευτυχώς, δεν παίζω στοίχημα, ούτε υπάρχουν εύκαιρες λαιμητόμοι. Οι Βοιωτοί νίκησαν άνετα με 2-0. Προηγήθηκαν μόλις στο 3’ με πέναλτι-γκολ του Λεονάρντο, ενώ ο Ρέγιες αποτελείωσε την ομάδα του Κατσαβάκη στο 78’. Αποτελείωσε είπα; Ο Απόλλων φροντίζει να διαψεύδει, αλλά φέτος οι ενδείξεις είναι πολύ ενάντιες. Αν είχαν σκοράρει πρώτοι στον αγώνα, με τις δύο ευκαιρίες που έχασαν στο 0-0, σήμερα τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Με το εάν όμως δεν κάνεις προκοπή. Σοφά λόγια, απ’ αυτά ποδοσφαιρικά βλακώδη στερεότυπα που σπάνε βρακολάστιχα.

Ο γνωστός καθηγητής αγγλικών στο υπερσύχρονο φροντιστήριο του Σαλευρή στην Καλλιθέα (πηγή: Αβραάμ Αβράμογλου), ποδοσφαιριστής Τσιμπλίδης, σηκώνεται στο 6ο λεπτό της αναμέτρησης στην καρδιά της άμυνας του Εργοτέλη ύστερα από λάκτισμα κόρνερ του μαέστρου Κριβοκάπιτς και με κεφαλιά-κουτουλιά στέλνει την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι του Εργοτέλη. Το σημείο σταθμός σ’ αυτή την αναμέτρηση. Και ξαναγυρνάμε σ’ αυτό το δόλιο εάν. Εάν το μπαλάκι έγραφε, η Βέροια μπορεί να ήταν σαλονάτη ξανά την νέα σεζόν. Στην ζοφερή πραγματικότητα το γκολ δεν μπήκε, ο Εργοτέλης ανακουφίστηκε, συμμαζεύτηκε και με τέρματα των Κοιλιάρα (29’) και Ογκουνσότο (64’) ζει και ελπίζει. Τίποτα δεν έχει ακόμα τελειώσει βέβαια. Όλα είναι πιθανά. Διαβάζουν αγνωστικιστές και την βρίσκουν οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου.

Παρατηρήσεις:

Η κάμερα του Supersport έπιασε τον κόουτς Καραγεωργίου να λέει σε ποδοσφαιριστή του: «Πίσω στην θέση, γαμώ την τρέλα σου γαμώ». Μπράβο και πάλι μπράβο! Εύγε, αυτά είναι τα διδάγματα της σύγχρονης προπονητικής πειθαρχίας. Τα μπινελίκια κάνουν ομάδες.

Στο μπασκετάκι υπάρχει κάποιο προπονητική σκοπιμότητα να εμφανίζεται η ομάδα νωθρή. Νέναντ;

Ευτυχώς που η ΑΕΚ σκόραρε μόλις ένα γκολ στο ματς με τον Άρη, γιατί στην Κρήτη όταν και πέρασε απ’ το Παγκρήτιο με 1-4 ο Κωστένογλου σταυροκοπήθηκε 4 φορές. Με την συχνότητα των τραυματισμών στην Ένωση θα πάθει καμιά τενοντίτιδα απ’ το πολύ το κυρ ελέησον.