Γιορτή σε δημοτικό σχολείο της Κύμης, καλοκαίρι του 2013. Δήμαρχος κοζάρει τρεις τύπους να κουβαλάνε μουσικά όργανα. Φυσικά πάει σε αυτόν με το μπουζούκι. “-Ρε παιδιά μουσικοί είστε; Έχουμε γιορτή εδώ, θέλετε να μας ρίξετε καμιά πενιά;” Το μπουζούκι το κράταγε ο Bobby – στις μουσικές πιάτσες της Αθήνας, ο Μπάμπης ο τεξανός. Απάντηση: -Sorry sir, I only play hasiklidika.
O Bobby Damore είναι ένα ατόφιο κύμα. Γεννήθηκε στο Denton κοντά στο Dallas του Texas. Σμυρνιός παππούς και κρητικιά γιαγιά είχαν αφήσει τα καλούδια τους. Ο έφηβος Bobby άκουσε για πρώτη φορά ρεμπέτικο και είπε, θέλω να γίνω ρεμπέτης. Στο πρώτο του ταξίδι αγόρασε ένα μπουζούκι, επέστρεψε στις States που δεν υπήρξαν ποτέ United και μελέτησε.
Μετά εγκαταστάθηκε στη Αθήνα (Κυψέλη) για να φτιάξει μια μουσική κοσμογωνιά της δεκαετίας του 1930, με την “Αναστασία” το μισομπούζουκό του. Έμαθε ελληνικά μέσα από τα τραγούδια και έβριζε κάθε φορά που το translate δεν μπορούσε να του δώσει απάντηση για τις λέξεις του Τσαούς, του Μάρκου, του Μπάτη του Τσιτσάνη.
Αύριο, στις 19:00 ο Bobby Damore θα μου κάνει παρέα στο Κύμα του Music Society. Θα χει μαζί του το μπουζούκι και την ατόφια ιστορία του πως, από καμπόης, διάλεξε να γίνει ρεμπέτης.
Εβίβες, άιντα και όπλες