...

    Μεγάλες εκρήξεις, δυαδικοί αστέρες και άστρα μη με μαλώνετε

    Γεια. Ξαναγράφω γιατί βαριέμαι και γιατί μου λείπει ο Πιερίδης. Η όλη φασουλα της πανδημίας και του καπιταλισμού σε στεροειδή, αρχίζει να δείχνει πλέον το κόστος στον ψυχισμό μας. Αύξηση των αντικαταθλιπτικών και των αγχολυτικών κάπου στο 60%, διάβαζα. Όλο αυτό, χωρίς ακόμη να δούμε τον οικονομικό αντίκτυπο της, να μεταφράζεται στην πραγματικότητα. Φαντασου δηλαδή ότι αυτό το χάλι που συμβαίνει, θα γίνει χειρότερο. Τα νεύρα, η μοναξιά και ό,τι καιροφυλακτουσε στην ψυχή του καθένα μας, αρχίζει να ρίχνει τον όποιο μαντρότοιχο είχαμε φτιάξει για να προστατευομαστε. Κι αν πριν που οι συνθήκες ήταν άλλες, το έκανε με κουταλάκι όπως στο Shawshank redemption (Τελευταία έξοδος:Rita Hayworth), τώρα έχει αγοράσει γερανό και μπάλα κατολίσθησης. Θα ήθελα να είμαι καιροσκόπος οπτιμιστής και να πω κάτι τύπου “κάθε κρίση είναι μια ευκαιρία” ή “ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατο” μα δεν τα πιστεύω καθόλου αυτά. Αντιθέτως, τα θεωρώ εύκολα τσιτάτα, που υπάρχουν μόνο για να γεννούν εύκολους ανόητους. Φοβάμαι πως η οικονομική ευγονική και η απανθρωπιά του κοινωνικού αυτοματισμού (υπήρχε πολύ πριν το εμβολιασμενοι-ανεμβολιαστοι, αυτό), έχουν κάνει ένα τρομακτικό κοκτέιλ με τα παραπάνω. Και φοβάμαι ακόμη πιο πολύ, πως (για τον καθένα μας), θα σκάσει με κρότο. Δυστυχώς δεν έχω λύσεις να προτείνω.

    Για 20 χρόνια δούλεψα είτε ως μπάρμαν, είτε ως μουσικός και το εκπαιδευτικό μου πεδίο, δεν αφορά αυτό που ζούμε. Δεν το αφορά τόσο πολύ αυτό που ζούμε, που είναι οι κλάδοι που έχουν σχεδόν εκλείψει, λόγω πανδημίας και μητσοτακέικου. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι το: πάρτε βοήθεια πριν είναι αργά. Ο ψυχικός πόνος, το ψυχικό τραύμα χρήζουν κουραρίσματος από ανθρώπους εκπαιδευμένους για αυτό. Θα μου πεις, “που να βρω τη πενηνταρού” και θα έχεις δίκιο. Όμως ακόμη κι έτσι, ένα σημαντικό βήμα για να προστατευτείς, είναι να το αναγνωρίσεις. Τα μάτια μας ανοικτά και να βοηθούμε τους ανθρώπους γύρω μας, με όποιο τρόπο μπορούμε.

    Υγ: τις μέρες του χιονιά, έχουμε παραπάνω το νου μας στους άστεγους συνανθρώπους μας. Αν δούμε κάποιον, καλούμε στο 1595 για τον δήμο Αθηνών ούτως ώστε να περισυλλεχθεί από ανθρώπους του δήμου, να τον πάνε κάπου ζεστά. Είναι εξοργιστικό, να υπάρχουν άδεια σπίτια και άστεγοι άνθρωποι. Να μην είστε φιλάνθρωποι. Να είστε αλληλέγγυοι.


    Μια συνταγή: Αν σε νερό που βράζει, ρίξεις ένα αυγό για λίγα λεπτά, θα έχεις ένα βραστό αυγό.

    Μια συμβουλή: Αν επαναλάβεις το παραπάνω, θα έχεις 2 βραστά αυγά.

    Να μιλάτε,
    Όχι σε μένα, αλλά γενικά να μιλάτε
    Λαθ

    ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

    ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

    ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

    ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ