Μικρό κορίτσι κόβεις τα λουλούδια σου,
μέσα στους αγρούς κοιτάς φοβισμένο,
ένα σπουργίτι πετάγεται ξάφνου κι εσύ γελάς.
Κοιτάς πάλι τη σοδειά σου, ερημιά,
κι εσύ πώς να τη μοιράσεις.
Μικρό κορίτσι μαζεύεις τις φωτογραφίες σου,
μέσα στους δρόμους πιάνεις χορό τρελό,
μία σειρήνα βαράει κι εσύ αλλάζεις ρυθμό.
Κοιτάς πάλι τις εικόνες σου, ησυχία,
κι εσύ πώς να τη σπάσεις.
Μικρό κορίτσι θαυμάζεις τα βραβεία σου,
μέσα στο σπίτι στήνεις το κοινό σου,
ένας καθρέφτης σκουριάζει κι εσύ τον σπας.
Κοιτάς πάλι τις στιγμές σου, ατέλεια,
κι εσύ πώς να την αγκαλιάσεις.