...

    Νομική – μετά τα όρνεα

    Το σύνθημα ποιων τη δικαιοσύνη το δίκαιο θα δικάσει λύνει το ζήτημα ύπαρξης αυτής της σχολής, αλλά σήμερα δεν θέλω να γράψω ούτε για τη Νομική, ούτε για πάντοτε ρηξικέλευθα συντηρητικούς φοιτητές της.  Ναι είμαι θυμωμένος. Ναι για ακόμη μία φορά. Και έτσι στην ενδοεπικοινωνία με τον πλανήτη μου δεν είχε αυτή την εβδομάδα ουδεμία σκέψη για μπάλα.

    Από την Νομική πέρασα την Τρίτη το βράδυ. Κόσμος και ντουνιάς. Σαν να βλέπεις μια ταινία του Κισλόφσκι. “Άνθρωποι και πολιτικός οπορτουνισμός”. Γιατί αγαπημένοι μου γαμωαριστεροί της συνιστώσας, οι μετανάστες τυγχάνει να είναι και άνθρωποι εκτός από συσκευές οργασμικής εγκεφαλικής παλινδρόμησης του κενού ναρκισσισμού σας. 
    Και πως έχει το πράγμα; Λέω εγώ: είμαστε μια μεγάλη γκρούπα. Τίγκα στα σύνδρομα. Κόμπλεξ, ανασφάλειες, μικρότητες. Και θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο (τρομάρα μας), πριν καν ασχοληθούμε με το εγωπαθές τομάρι μας. Λίγο Σεν Τροπέ και λίγο αλληλεγγύη. Αλλά περισσότερο απ’ όλα θέλουμε να μιλάνε οι άλλοι για μας. Ναι, αυτό μας αρέσει περισσότερο! Να γίνεται νταβαντούρι για την πάρτι μας, καθότι για λόγους (πολιτικής) ύπαρξης, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχοληθεί κανείς μαζί μας. 
    Όλο δε αυτό το παραμυθάκι το χουμε στήσει αρκετές φορές και δεν μας καίγεται και καρφί για τις επιπτώσεις. Θυμάστε τον Δεκέμβρη; Yeah! Του γαμήσαμε τη μάνα! Πήγαμε να το κάνουμε trendy πιασάρικο και δικό μας (ειδικά το μαθητικό κίνημα) και τελικά κονσέρβα και συντηρητικά. 
    Ε σήμερα είπαμε να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας και να σας μπερδέψουμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Ως άλλοι δουλέμποροι μεταφέραμε 250 μετανάστες από τα Χανιά, τους ταΐσαμε ξυνόχονδρο με ραγού που είναι και πολύ in, τους φέραμε στην Νομική, τους είπαμε να κάνουν κατάληψη για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και την προσοχή του άσπλαχνου κράτους. Ε και το καλύτερο; Φωνάξαμε και τα κανάλια. Πούδρα, φώτα, κάμερες, κονσομασιόν. Πάμε!
    Σκοπός μας. Δεν ξέρουμε! Πάντως βλέπουμε ότι η κοινωνία στράφηκε ενάντια στους μετανάστες! Τι κακό! Επίσης, κράζουνε το άσυλο. Αν είναι δυνατόν! Πρετεντέρηδες, Τρέμουλα, Χατζινικολάου, μπάτσοι, αφεντικά, όλοι μαζικά. Λες και βρήκαν την ευκαιρία που περίμεναν. Είναι πολύ ζαβολιάρηδες! Άσε δε που όλοι μιλάνε για αυτό (εκτός από τους ίδιος τους μετανάστες – εύστοχο από εξαιρετικό κείμενο του Πιτσιρίκου με τον οποίο παρεμπιπτόντως συνήθως διαφωνώ).
    Τελικά τα πράγματα πήγαν λίγο διαφορετικά απ’ ότι περιμέναμε. Σήμερα, οι μπάτσοι έκλεισαν το κέντρο και περικύκλωσαν τη Νομική. Θα μπούνε μέσα; Θα χτυπήσουν τους μετανάστες; Εμείς, τώρα, μάλλον λέμε να φύγουμε… Δεν τα είχαμε υπολογίσει έτσι. Αλήθεια, θέλαμε μόνο να κάνουμε το 3% – 10%. Και να βοηθήσουμε τους μετανάστες, αλήθεια! Με το να τους βγάλουμε στην σέντρα. Με το να τους εκθέσουμε. Με το να δείξουμε σε όλο τον κόσμο την εξαθλίωσή τους. Μήπως, τελικά ο κόσμος πλέον αντί να τους συμπονά περισσότερο, τους μισεί; Μήπως, τελικά η κυρά κομπρέσα φοβάται ακόμα παραπάνω. Μήπως, έτσι ανθίζει περισσότερο το ‘να φύγετε να πάτε αλλού’. Μήπως για ακόμη μια φορά η ελληνική αριστερά αυτογαμιέται;
    Αλληλεγγύη στους μετανάστες και στα δικαιώματά τους. Κάτω τα κράτη και τ’ αφεντικά. Κάτω οι μπάτσοι. Κάτω τα ξερά σας απ’ το άσυλο. Κάτω οι δημοσιογράφοι που μας γαμούνε τη φωνή. Κάτω οι μικροαστοί που φοβούνται. Και τώρα κάτω οι ‘αριστεροί’ που γαμάνε τα όνειρά μας. 
           

    ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ

    ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ

    ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

    ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ