Πώς μπορεί κανείς να περιγράψει τον Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν; Φιλόλογος,ποιητής, ακαδημαϊκός, μα πρωτίστως συγγραφέας. Για την ακρίβεια ο σύγχρονος πατέρας του λογοτεχνικού φανταστικού: Χόμπιτ, ο Άρχοντας των Δακτυλιδιών, Ατελείωτες Ιστορίες, Σιλμαρίλλιον, Τα παιδιά του Χούριν, Μπέρεν και Λούθιεν. Ένας κόσμος παραμυθιών, ποιημάτων, αφηγήσεων με επινοημένες γλώσσες, στο φαντασιακό περιβάλλον της Άρντα (Arda) και της Μέσης-Γης (Middle-Earth), που βρίσκεται σε αυτήν. Αυτό το “Legendarium” του Τόλκιν με τις απαράμιλλες ομοιότητες με τον πραγματικό κόσμο (Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος), τα βιώματά του (γεννήθηκε σε Βρετανική αποικία και συμμετείχε στον πόλεμο), την ακαδημαϊκή του υπόσταση και την φιλοσοφοφική του στάση, χτίζουν με αρμονιά μια σειρά από ήρωες – πρωταγωνιστές. Σε αυτή την συνεχόμενη συνέρευση φανταστικού – πραγματικού, ένας κεντρικός ήρωας του έργου του Καθηγητή θα μπορούσε να λειτουργεί ως το μεγάφωνο της ίδιας του της φιλοσοφίας και της στάσης ζωής. θα μπορούσε να λειτουργήσει ως η ηχώ του ίδιου του καθηγητή μέσα στο έργο του, εκτός φυσικά από το ίδιο το σύνολο του έργου του. Αυτός δεν μοιάζει να είναι άλλος από τον Γκάνταλφ. Ένας από τους πέντε μάγους του Τόλκιν, με κεντρικό ρόλο σχεδόν σε κάθε ιστορία του και σχεδόν όλα τα στοιχεία της μαγείας στην φανταστική λογοτεχνία. Ήτοι, την απομυθοποίηση των μαγικών του δυνάμεων με σχεδόν αυτοακυρωτικό τρόπο στις κρίσιμες στιγμές της πλοκής που αναδεικνύει ως τη μαγεία του μάγου τις απλές ανθρώπινες ιδιότητές του και προεξεχόντως την δύναμη της σκέψης του. Ένας μάγος που δεν απαντάει σχεδόν ποτέ με σιγουριά, ένας μάγος με αινίγματα, που αμφιβάλει, που κουράζεται, που κάνει λάθη, που ελπίζει, που είναι πέρα για πέρα ανθρώπινος. Ο Γκάνταλφ, ο μάγος (του) Τόλκιν, ο μάγος του λογοτεχνικά φανταστικού.
Ορισμένες από τις πιο διάσημες φράσεις του Γκάνταλφ μέσα από το έργο του Καθηγητή:
“All we have to decide is what to do with the time that is given us”.
The Fellowship of the Ring.
“I will not say: do not weep; for not all tears are an evil.”
The Return of the King
“Many that live deserve death. And some that die deserve life. Can you give it to them? Then do not be too eager to deal out death in judgement.”
The Fellowship of the Ring
“He that breaks a thing to find out what it is has left the path of wisdom.”
The Fellowship of the Ring
“It is not despair, for despair is only for those who see the end beyond all doubt. We do not.”
The Fellowship of the Ring
“The treacherous are ever distrustful.”
The Two Towers
“I am looking for someone to share in an adventure that I am arranging, and it’s very difficult to find anyone.”
The Hobbit
“And he smote the Balrog upon the mountainside.”
The Two Towers
“The trees do not like strangers. They watch you. They are usually content merely to watch you, as long as daylight lasts, and don’t do much. Occasionally the most unfriendly ones may drop a branch, or stick a root out, or grasp at you with a long trailer. But at night things can be most alarming, or so i am told.”
The Fellowship of the Ring
“The world is indeed full of peril and in it there are many dark places. But still there is much that is fair. And though in all lands, love is now mingled with grief. It still grows, perhaps, the greater”
The Hobbit
“All that is gold does not glitter, not all those who wander are lost; The old that is strong does not wither, Deep roots are not reached by the frost”
The Two Towers“
“There never was much hope, just a fool’s hope.”
The Return of the King
“Home is now behind you, the world is ahead!”
The Hobbit
“No, the journey doesn’t end here. Death is just another path, one that we all must take. The grey rain-curtain of this world rolls back, and all turns to silver glass, and then you see it.”
The Return of the King
“True courage is about knowing not when to take a life, but when to spare one.”
The Hobbit
