Πασχing in General
Είναι Μεγάλη Πέμπτη πρωί. “Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι τη γη κρεμάσας”. Δεν αντέχεις άλλο. Βαριέσαι την δουλειά. Και καβαλάς την ένδοξη…
-
Δεν βγαίνει έτσι
Read More -
Μικρό κορίτσι
Read More -
Ταξιδευτές
Read More -
Η ανάγκη για φυγή
Read More -
Μικροαστική χρέωση
Read More -
Σονάτα ;
Read More -
Άννα Καρένινα
Read More -
Απόηχος
Read More -
Εκείνο το τρένο
Read More -
Το ατύχημα
Read More -
Το κράτος δολοφονεί
Read More -
Η ασημένια ουτοπία
Read More -
Τα απόνερα της σεζόν
Read More -
Διαιρετικές τομές: βιβλιοπαρουσίαση στην Αθήνα
Read More -
Τι έγινε ρε παιδιά;
Read More -
Η ουρά της φάλαινας
Read More -
Το ταξίδι των “διαιρετικών τομών”: στάση πρώτη Θεσσαλονίκη
Read More -
Waltz in a mirror
Read More -
Obliviate
Read More -
Uisge beatha
Read More -
Δημοκρατία σε καιρό συντηρητισμού
Read More -
Νυχτερινό τραγούδι των Ναβάχο
Read More -
Stalker
Read More -
Όλοι οι άνθρωποι του Βασιλιά
Read More -
Το πιο επίπλαστο συναίσθημα
Read More -
Η μόνη προφητεία είναι η ιστορία
Read More -
Νυχτολόγιο Καραντίνας #07Δεκ2020
Read More -
Λαϊκοί πόνοι
Read More -
Adiós, a dios
Read More -
When the world was at war we kept dancing
Read More
Ημερολογιο
Σκεφτομαι και γραφω
Συνταγη μνήμης
Κάπως έτσι νομίζω γίνονται τα πιο ωραία, απλά, ευφάνταστα μαζέματα. Η ιδέα ήταν ρευστά και αδιακρίτως αιωρούμενη. Μια κουβέντα του Πέδρο. Κι ύστερα ήρθαν…