Σύνδρομο εγκατάλειψης
έχουν οι άνθρωποι γύρω μου
γι’ αυτό δεν είναι ελεύθεροι
Εγώ συνήθισα
Στα πήγαινε έλα άλλωστε
Πήγα
Έφυγα
Ξανά πήγα
Και ξανά έφυγα
Αμέτρητες φορές
Ποτέ δεν ήθελα να φύγω όμως
Κανείς δεν κατάλαβε
Τάσεις φυγής
Κάθε χρόνο
Τέτοια εποχή
Με πιάνουν
Αφού τίποτα πια εμένα δεν πιάνει
Ένα sailor Jerry πάγο
κι ένα Καρέλια χρυσή τράκα
Χωρίς λόγο
Κάθε που χαλάει ο καιρός
Κάτι μέσα μου χαλάει
Όλα συνηθίζονται
Αν δεν τους βάζεις φωτιά
Ίσως να μαι και εγώ από αυτές
Που όταν κάτι αρχίζει και γίνεται χλιαρό
Σταματάω να το αναζητώ
Γιατί κουράστηκα να προσπαθώ
Δεν πειράζει
Ίσως τελικά η ζωή να ξέρει
Και να πρέπει να την εμπιστευτώ
Για μια φορά