Το Κύμα με την Μαριάννα Κορομηλά

0
277

Γράφει η Μαριάννα Κορομηλά

“Αργά το απόγευμα, σήμερα (Παρασκευή 22/9), παρασύρθηκα (το ομολογώ) σε μια δίωρη ραδιοφωνική συζήτηση με τον Κωστή Πιερίδη στην εβδομαδιαία εκπομπή του «Το Κύμα». Θέσαμε τέσσερα θέματα, θα ξεφύγουμε βεβαίως, αλλά ανακοινώνω το πιο γαργαλιστικό από τα συμφωνημένα: «Σχολικά βιβλία Ιστορίας και γενικά η δημόσια Ιστορία». Με την ευκαιρία, διαβάζω ξανά τα νέα σχολικά, με έμφαση στο Βυζάντιο: Πέμπτη Δημοτικού (κλάψε με μάνα, κλάψε με, κλάψε να μ’ απαλλάξουνε… ) και Δευτέρα Γυμνασίου (ωιμέ…).

Δεν ξέρεις ποιον να λυπηθείς πρώτα, ποιον μετά: τους δασκάλους και καθηγητές, τους μαθητές, τις μαμάδες που βοηθάνε τα παιδιά τους ή τους γονείς που φορτώνονται με το έξοδο των ιδιωτικών μαθημάτων στο σπίτι και προσπαθούν να εξηγήσουν στα παιδιά τους ότι ο Ξέρξης, ο Αρταξέρξης, ο Μαρδόνιος, ο Μελήσιππος, ο Τριβωνιανός, ο Αλάριχος, ο Θευδέριχος, οι Άβαροι, οι Ίσαυροι του Αμορίου, ο Ούγος Καπέτος, όπως και το Μυριοκέφαλο της Φρυγίας (δύο άγνωστα ονόματα), η Μυκάλη, η Βεστφαλία, η Μεσοποταμία, η Καρχηδόνα, το Γόρδιο, η Αντιόχεια (πού να είναι αυτή άραγε), οι Αργινούσες και οι Αιγός ποταμοί, είναι περαστικά φαντάσματα από τη ζωή τους και σε μερικές εβδομάδες θα έχουν ξεχαστεί για πάντα. «Φαντάζεσαι τι θα είχε συμβεί, αν οι Έλληνες δεν είχαν νικήσει τους Πέρσες;». Αυτό το θανατηφόρο ερώτημα στο βιβλίο της Τετάρτης Δημοτικού με έκανε να σταθώ για ώρα. Έμεινα εμβρόντητη. Ποιος, ποιοι είναι αυτοί που σκέφτηκαν να θέσουν αυτό το ερώτημα σε παιδιά εννιά χρονών; Ποιος ενήλικας, ποιος ώριμος άνθρωπος, ποιος ιστορικός, μπορεί να απαντήσει;

Θα ήθελα να σας δείξω και τους χάρτες στα σχολικά βιβλία, αλλά ραδιοφωνικά δεν γίνεται. Έβαλα μόνον έναν εδώ. Μην φρίξετε… Πάντως θα μιλήσουμε και για τη Δαδιά και για την «Πολιτιστική Διπλωματία» της Ρωσίας και για το Πανόραμα. Ό,τι προλάβουμε σε δυο ώρες, Μαριάννα Κορομηλά.”

Previous articleΔεν βγαίνει έτσι
Next articleΚύμα του φθινοπώρου
Κωστής Πιερίδης
Γέννημα – θρέμμα Νεοσμυρνιώτης και Πανιώνιος, παιδί των 1980s, έφηβος των 1990s και ενήλικος του «ακόμα παίζεται», ως συνεπής Millennial. Το πρωί ντύνομαι καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο, τα μεσημέρια πατέρας και τα βράδια νοσταλγώ το μέλλον, που συνήθως έρχεται με την ορμή ενός κύματος. Άλλωστε στην κορφή ενός κύματος γνωρίστηκα με τον εαυτό μου, στο Λονδίνο έμαθα να βγάζω το ψωμί μου, στη Βαρκελώνη θυμήθηκα να ονειρεύομαι, στην Αβάνα εκτίμησα την υγρασία, στο Κάιρο βρήκα τους παππούδες μου και στη Νέα Σμύρνη επιστρέφω πάντα.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.